Afgelopen donderdag ontmoette ik mijn nieuwe whiskyvriend Thomas - @notanotherwhiskeyman - om een paar borrels te delen. En tijdens het proeven verschoof de focus van ons gesprek naar Ierse whiskey. In tegenstelling tot mijzelf heeft hij een behoorlijke collectie Ierse whiskey en hij weet er veel van - misschien ook omdat zijn partner @gitalalloo zelf een trotse Dubliner is - en ik greep de kans om meer te weten te komen over de categorie. Om dat te doen stuurde hij me naar huis met een paar monsters, waarvan ik vandaag de eerste zal beoordelen: De Teeling Small Batch.
Proefnotities: Teeling Small Batch
Stats:
ABV: 46% (92 proof)
Leeftijd: NAS
Distilleerderij: Teeling Whiskey Distillery
Eigendom van: Jack & Stephen Teeling (met een minderheidsbelang verkocht aan Bacardi)
Categorie: Blended Irish Whiskey
Awards: The Irish Whiskey Masters Master 2017 & 2020, The Irish Whiskey Masters Gold 2013 & 2014, The Irish Whiskey Masters Silver 2019, San Francisco World Spirits Competition Double Gold 2019, IWSC Silver 2013 & 2014, WWA Bronze 2014.
Chill Filtered: Nee
Natuurlijke kleur: Ja
Setting:
Netjes genoten in een Túath, achter mijn PC op een luie zondagmiddag. Terwijl ik luisterde naar het 40 years Reunion concert van de Dubliners. Na het glas ongeveer 15 minuten open te hebben laten staan.
Neus:
Deze dram heeft een zeer lichte en bloemige neus. Het doet me onmiddellijk denken aan de lente. Ik krijg ontluikende bloemen en vers gemaaid gras. Er zit een lichte zoetheid in die ik bijna zou omschrijven als poedersuiker. Er zit ook wat Turkish Delight in. Een druppel water brengt echt de Turkish Delight naar voren, in feite is dat alles wat ik nu ruik. Ik vind het lekker!
Palet:
De lichtheid van de neus weerspiegelt zich niet in de smaak. Eikenhouten tannines overspoelen onmiddellijk mijn gehemelte. Op de achtergrond duiken de poedersuiker en Turkish Delight weer op, maar het vers gemaaide gras en de ontluikende bloemen zijn nergens te bekennen. Een drupje water temt het eikenhout wel wat, het is er nog steeds, maar minder scherp en meer afgerond. Er verschijnt ook wat appel, die ik eerder niet kreeg.
Afdronk:
De bitterheid van het eikenhout verdwijnt snel en een warm mondgevoel blijft hangen. Er zit een vage herinnering aan Turkish Delight in, maar het vergt focus om die te vinden. De afdronk is gemiddeld kort en niet erg complex. Meer dan een aanhoudende smaak zou ik zeggen dat het gewoon een gevoel van warmte is dat een beetje blijft hangen. Als dat ergens op slaat. De afdronk is zachter met een drupje water, maar even lang (misschien zelfs iets langer). Het eikenhout is volledig uit de afdronk verdwenen en in plaats van alleen warmte zit er nu een fruitigheid in.
Conclusie:
Dit is helemaal geen complexe dram, het is erg lineair. Maar begrijp me niet verkeerd, dat is niet noodzakelijk een slechte zaak. Zeker, als dit een fles van honderd euro of meer zou zijn geweest, zou ik teleurgesteld zijn geweest. Maar dit is een goede nippende whisky. Voor de prijs waarvoor hij verkrijgbaar is (ongeveer 25 euro) heb ik geen klachten. Dit is het soort dram dat ik van de plank zou willen trekken bij het lezen van een goed boek, iets milders dat het verhaal ondersteunt in plaats van overneemt. Ik zou deze kiezen boven de standaard Jameson bijvoorbeeld, wat volgens mij een eerlijke vergelijking is qua prijs en categorie. De neus is absoluut het paradepaardje en voor 25 euro kun je niet echt fout gaan.
Waardering:
80/100
Prijs/kwaliteit:
B
Klik hier om meer te weten te komen over hoe ik mijn proefnotities maak en hoe ik de waardering en waarde bepaal.
English (UK)
Nederlands