Review: Springbank Local Barley

Ik besloot dat ik het weekend wilde beginnen met iets spectaculairs, en dankzij een sampeltje dat ik kreeg van Herbert Roenhorst is me dat ook gelukt. Op de een of andere manier is het hem gelukt om een fles van de nieuwste Springbank Local Barley te krijgen: de 11 jaar oude 2023 release. En ik, blij dat ik de kans kreeg, sprong op de kans om daar een sampeltje va te kopen. Zulke kansen krijg je niet vaak.

Met hun cask strength Local Barley, geeft Springbank je heel wat inzicht in wat er in de fles zit. Zoals het feit dat het gemaakt is van Belgravia gerst, geteeld op de Glencraigs Farm. Maar ze vertellen je ook het type vaten dat is gebruikt en als ik naar het recept kijk begin ik al te watertanden. Deze whisky is gemaakt van 55% ex-sherry vaten, 35% ex-bourbon vaten, en 10% ex-rum vaten. Persoonlijk hou ik wel van een dram met een mooie balans tussen sherry en bourbon vaten en ik ben meer dan benieuwd naar het effect van die rumvaten. Laten we maar snel beginnen om er achter te komen!

Proefnotities: Springbank Local Barley - uitgave 2023
Stats:

ABV: 55,1% (110,2 proof)

Leeftijd: 11 jaar oud

Distilleerderij: Springbank

Eigendom van: J. & A. Mitchell & Co. Ltd.

Categorie: Campbeltown Single Malt Scotch Whisky

Chill-Filtered: Nee

Natuurlijke kleur: Ja

Setting:

Ik kom net thuis van het uitlaten van de honden en omdat ik toevallig langs mijn oude buurt kwam, besloot ik de honden daar in het park uit te laten. Mijn jongste is er nog nooit geweest, want hij is opgegroeid in mijn huidige woonplaats. Maar de herkenning in de ogen van de oudste (die nu elf jaar is en al 8 jaar niet meer in het park was geweest) toverde een glimlach op mijn gezicht. En het leek voor haar hetzelfde te doen. Ze rende rond alsof ze weer een pup was. Dit, in combinatie met de mooie zonnige middag, bracht me in een uitstekende stemming en ik stond te popelen om een echt speciale whisky te proberen. Om te genieten van de kleine dingen in het leven. Dus haalde ik de Springbank Local Barley tevoorschijn en ik schonk het vloeibare goud in een Glencairn Copita.

Neus:

Ook al was het maar 10%... de rumvaten lijken meteen hun invloed te doen gelden. Ik vind meteen een van mijn favoriete smaken in deze whisky: rumrozijnen. We kunnen dus gerust zeggen dat de dram bij mij een goede start maakt. Ik proef ook wat sinaasappelschil, en op de achtergrond spelen kruidige hints zoals venkel en steranijs. Er is ook een beetje funk aanwezig, hoewel het minder lijkt dan wat ik gewend ben van Springbank. De funk zou ik hier zou omschrijven als citroenolie, van het type dat je gebruikt om het fretboard van je gitaar te oliën. Water lijkt een laagje glazuur naar voren te brengen. Jammer genoeg dempt het enkele van de smaken die ik liever had behouden dan dat laatste.

Palet:

Ondanks het feit dat dit een whisky op vatsterkte is, valt het alcoholpercentage me lang niet zoveel op. Maar misschien ligt dat nog aan mijn Elijah Craig Barrel Proof review van eerder deze week, die uitkwam op maar liefst 68,3%. Vergeleken daarmee is deze Springbank Local Barley inderdaad een milde dram. Wat ik hier aantref is een zeer aangename dram, die het misschien een beetje te veel op veilig speelt voor een Springbank. Net als in de neus, presenteert de Campbeltown funk zich maar heel subtiel. Maar dat komt misschien ook omdat de andere smaken meer indruk maken. Ik vind rauw koekjesdeeg, gezouten karamel en glazuur. Maar er zit ook wat zuurdesembrood in, wat de dram een mooie complexiteit geeft. Ik vind zelfs een vleugje passievrucht, maar helaas geen rumrozijnen meer.

Het mondgevoel van deze dram is erg olieachtig en er kleeft ook wat pittigheid aan, zij het mild. Water zorgt voor een gezonde dosis vers suikerriet, met een klein vleugje mos. De plantaardige tonen komen door een drupje water meer centraal te staan.

Afdronk:

De afdronk van deze dram is relatief lang, en ik was erg blij dat de rumrozijnen hier weer tevoorschijn kwamen. Een vleugje zwarte peper blijft ook hangen, hoewel de rol die het speelt wat gedempt lijkt. De afdronk heeft een droogheid die me doet denken aan het mondgevoel dat je soms krijgt na het drinken van een droge witte wijn, wat een zekere frisheid geeft die me het gevoel geeft dat deze dram goed zou passen bij een warme zomeravond.

Als je vol voor die ervaring wil gaan: zoek dan een glooiend gerstveld op, leg een comfortabel picknickkleed neer en nip aan je Springbank Local Barley terwijl je de zon ziet ondergaan. Wil je wat langer genieten van dat moment, of wat intenser... voeg dan wat water toe. Dat leek de truc te doen voor mij en het voegde zelfs wat tabaksbladeren aan de smaak toe!

Conclusie:

Ik ben erg blij en dankbaar dat ik deze dram heb mogen ervaren, vooral gezien de prijzen waarvoor het nu op de secundaire markt wordt verkocht. Jammer genoeg zijn de Local Barley's uitverkocht zodra ze in de schappen liggen en hoewel ik denk dat de dram zijn oorspronkelijke prijskaartje waard is, kan ik onmogelijk de prijzen rechtvaardigen waarvoor ik het op de secundaire markt zie gaan. Als ik de whisky echter bekijk zonder naar het prijskaartje te kijken, dan moet ik concluderen dat dit een uitstekende dram is en een genot om te ontdekken. Waaraan ik wil toevoegen dat je deze whisky wel wat tijd moet geven.

Ik ben erg blij dat Herbert me het advies gaf om het een tijdje in mijn glas te laten rusten, want dat leek de dram inderdaad goed te doen. Hij wordt uiteindelijk steeds complexer. Maar dit is geen dram die meteen de teugels in handen neemt en je meeneemt voor een ritje. Je moet er ook zelf wat tijd en moeite in steken. Maar als je dat doet, word je rijkelijk beloond!

Waardering:

89/100

0 0 stemmen
Artikel Beoordeling
Abonneer
Laat het weten als er
gast

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

0 Opmerkingen
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedback
Bekijk alle reacties
Scroll naar boven