Signatory Review - Caol Ila 2010

Vandaag scheen de zon, de temperatuur steeg langzaam, en ik hoorde de lonkende roep van de oceaan. Dus vertrok ik naar de kust, voor een lekkere lange strandwandeling met mijn honden. Op de terugweg stopte ik bij Slijterij & Wijnhuis Zeewijck om mijn verloofde ook ergens mee te verassen, omdat zij helaas moest werken en niet mee kon gaan naar het strand. Ik kocht voor haar een fles Sortilège en eenmaal thuis schonk ik mezelf deze heerlijke Signatory Vintage Caol Ila 2010 in - een sample dat ik kreeg van mijn drambuddie Michiel (@whisky_in_a_labcoat) - waardoor ik heerlijk verder kon gaan met ontspannen na een tot dusver heerlijke middag.

Signatory is een van de grootste onafhankelijke bottelaars die er zijn en binnen hun assortiment whisky's kun je altijd wel wat moois vinden. In mijn collectie heb ik verschillende flessen van hun Un-Chillfiltered Collection, maar het echt goede spul reserveren ze voor hun Cask Strength Collection. Omdat ik er daar nog nooit een van had geprobeerd, was ik des te blijer toen Michiel een sample van zijn fles met mij deelde. Ik realiseer me echter nu pas dat de Murray McDavid ook een Caol Ila was, waardoor dit twee Caol Ila recensies op rij zijn. Maar als de spirit zo goed is als deze, kan ik niet zeggen dat ik het heel erg vind. Plus, met de Murray McDavid nog vers in mijn geheugen, ben ik benieuwd hoe deze twee whisky's zich tot elkaar verhouden. Tijd om er achter te komen!

Proefnotities: Signatory Vintage - Caol Ila 2010
Stats:

ABV: 58,2% (116,4 proof)

Leeftijd: 10 jaar oud

Distilleerderij: Caol Ila

Eigendom van: Diageo

Categorie: Islay Single Malt Scotch Whisky

Chill-Filtered: Nee

Natuurlijke kleur: Ja

Setting:

Er gaat niets boven de rit naar huis vanaf het strand, terwijl je het ondergaande zonlicht ziet breken en versplinteren op de rollende golven. Er zijn weinig dingen die me meer ontspannen dan dat uitzicht. Je kunt je ongetwijfeld wel voorstellen dat dit me in een uitstekende stemming bracht voor een recensie. Dus, zonder verder oponthoud, schonk ik de Caol Ila 2010 in mijn Glencairn en begon ik met schrijven.

Neus:

Het contrast met de Murray McDavid van afgelopen zondag is immens. Waar de turf in die whisky je op armlengte afstand nog wist te bereiken, moet je hier echt je neus diep in het glas steken om het op te merken. Het feit dat deze whisky volledig gerijpt is op een Refill Sherry Butt heeft hierbij een grote rol gespeeld. Veel meer dan turf, vind ik bijvoorbeeld gedroogd fruit. Zoals aardbeien, vijgen en dadels. En de turf die er is, heeft veel minder kust-invloeden dan de Murray McDavid , maar in plaats daarvan geeft het geuren van oud leer en verfijnd vlees. Een noot van Peking Eend is een van de meer merkwaardige die ik in mijn glas vond, maar wat is 'ie lekker. Door wat water toe te voegen krijgt de dram wel een beetje kust-invloeden, met noten van zeewater en gerookte heilbot.

Palet:

In de mond is de whisky net zo krachtig als de Murray McDavidmaar toch op een heel andere manier. Het eerste wat uit het glas springt is de Pekingeend die ik ook op de neus aantrof, wat op zichzelf al genoeg is om me verliefd te laten worden op deze dram. Maar daarnaast vindt ik ook honing, de dadels duiken weer op, en stroop bedekt alles in een rijk en zoet laagje. Het mondgevoel is bijna plakkerig, zo stroperig is het. Het doet denken aan een BBQ-saus voor gegrilde spareribs. De beste BBQ-saus ooit! Een beetje tannine komt hier ook in het spel, wat me doet denken aan licht verkoold eikenhout. Het is een zeer aangename bijkomstigheid van een verder heerlijke zoete en hartige dram. Water duwt de dram meer naar de zoetere kant, met een aardbei limonade noot die tevoorschijn komt. Er komt daarnaast ook wat meer pekel naar boven na het toevoegen van water.

Afdronk:

De afdronk van deze dram is lang, en het is het verkoolde hout en het gedroogde fruit die het langst blijven hangen. Het doet denken aan een lepel dikke appelstroop (Rinse), gecombineerd met rozijnen en dadels. Geserveerd op een licht geblakerd houten bord. Deze whisky blijft heerlijk hangen. Het toevoegen van water verlengde de afdronk van de whisky en introduceerde een gezouten drop noot. Een extra smaak die ik erg kon waarderen.

Conclusie:

Ik ben Michiel immens dankbaar dat ik deze geweldige whisky mocht proberen. Deze dram bleek zo'n heerlijke combinatie van zoet en turf te zijn dat ik alleen al van de gedachte aan de textuur en smaken ervan weer begin met watertanden. Ik zal deze whisky in de toekomst ongetwijfeld als referentiepunt gaan gebruiken als mensen me vragen wat voor geturfde whisky's mijn voorkeur hebben. Rustig mijn glaasje hiervan drinken was puur genieten! Om de een of andere reden krijg ik zin in een BBQ, in het bijzonder met BBQ-saus geglazuurde ribbetjes!

Waardering:

94/100

0 0 stemmen
Artikel Beoordeling
Abonneer
Laat het weten als er
gast

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

0 Opmerkingen
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedback
Bekijk alle reacties
Scroll naar boven