De distilleerderij Port Charlotte bestond honderd jaar (hoewel de distilleerderij in die periode werd omgedoopt tot Lochindaal) toen ze in 1929 werd gesloten. Vanaf dat moment verdween Port Charlotte uit de wereld van de Schotse whisky totdat het merk in 2001 door Bruichladdich nieuw leven werd ingeblazen.
Bruichladdich gebruikt het merk Port Charlotte voor hun zwaar geturfde mout, hoewel ze in hun distilleerderij ook de befaamde Octomore-serie produceren. Waar Octomore nog hogere niveaus van turf biedt, is deze Port Charlotte 10 met 40 ppm ook niet onbelangrijk.
Tegenwoordig brengt Port Charlotte verschillende bottelingen op tafel, waaronder Islay Barley's en Cask Explorations series. Deze 10 is de instap malt en is hard op weg een van de populairdere aanbiedingen van het eiland Islay te worden. En daar is een goede reden voor. Dit drankje wordt ongefilterd geleverd, met een natuurlijke kleur en een stevige 50% ABV. Onder de motorkap heeft hij alles wat hij nodig heeft, en met een distilleerderij als Bruichladdich erachter weet je dat je een klein kunstwerkje proeft.
Proefnotities: Port Charlotte 10 Heavily Peated
Stats:
ABV: 50% (100 proof)
Leeftijd: 10 jaar oud
Distilleerderij: Bruichladdich distilleerderij
Eigendom van: Rémy Cointreau
Categorie: Islay Single Malt Scotch Whisky
Awards: San Francisco World Spirits Competition Dubbel Goud (2022)
Chill-Filtered: Nee
Natuurlijke kleur: Ja
Setting:
Het weer hier in Nederland is verschrikkelijk vandaag. Zelfs mijn honden bleven in de deuropening staan, keken naar de stortregens en besloten dat ze vandaag liever binnen bleven. Het is echter warm en gezellig genoeg binnen, en het weer deed me verlangen naar een lekker stukje turf. Dus haalde ik de Port Charlotte 10 van de plank en schonk mezelf een glas netjes in mijn vertrouwde oude Glencairn.
Neus:
Telkens als ik een glas Port Charlotte 10 inschenk, ben ik verbaasd hoe weinig turf ik in de neus aantref. Begrijp me niet verkeerd, de turf is er. Maar het is subtieler dan de fles doet geloven. Het kan heel goed zwaar geturfd zijn, maar wat je in je glas vindt is nogal delicaat. Het eerste wat me opvalt is dat er een behoorlijke hoeveelheid citrus in de neus zit, waarbij ik vooral denk aan limoen en sinaasappelschil. Daarachter vind ik een chocolade brownie kwaliteit, en enkele tonen van spek die mooi combineren. Eigenlijk doet het me heel erg denken aan de brownies die ze bij de Moutkluis in Utrecht serveren, met kleine spekjes erin. En het is heerlijk!
Ik krijg ook wat gezouten karamel fudge. Door al deze smaken samen vergeet je bijna de turf in deze dram. Maar die is er door al deze tonen heen, en bedekt alles met een warme en liefdevolle deken van fluisteringen turfrook. Water maakt de turf echter veel duidelijker in de neus, en het brengt ook een meer kruidige noot naar voren. Ik kan niet precies bepalen welk kruid, maar het geeft een geur van een hoge kwaliteit BBQ rub.
Palet:
In de mond is de turf veel prominenter aanwezig. Een stortvloed van zilte zeelucht, smeulende houtblokken van een turfvuur en de as van een sigaar vallen je gehemelte meteen aan. Het gebiedt me een stap terug te doen en voorzichtig te zijn, omdat ik anders wordt meegesleurd door de gedurfdere smaken van deze dram. En dat zou jammer zijn, want hij heeft zoveel meer diepte dan alleen die eerste ruwe lagen. Er zit ook gezouten karamel in, en vers gemaakt koekjesdeeg. Er gaat zelfs een klein vleugje passievrucht achter schuil.
Zie deze dram als een storm, waarbij je het oog moet vinden om al zijn meer delicate smaken te ontdekken. Water maakt dit een stuk makkelijker. Hoewel het de neus een stuk turfachtiger maakt, dimt het de turf in de mond. Waardoor ik ineens ook een dikke en weelderige honing in deze dram bespeur. En ook wat vlees. Honing geglaceerde hammen om precies te zijn.
Afdronk:
De afdronk is lang en asachtig, alsof ik net een nacht zware sigaren heb gerookt. Maar sommige van de vlezigere kwaliteiten van de neus verschijnen hier ook weer. Maar in plaats van spek vind ik hier gepeperde biefstuk. De meeste citrusinvloeden zijn verdwenen, maar wat blijft hangen is gewoon heel aangenaam. De smeulende resten van een winterbarbecue komen in me op, de lucht nog dik van de geur van vlees terwijl de restjes vet van het rek druipen en op de kolen knetteren. Heerlijk! Water maakt de afdronk een stuk zoeter, en draagt de honing van het gehemelte helemaal tot het einde van de afdronk.
Conclusie:
Dit is een prachtige peated Islay, en een van mijn absolute favorieten uit deze categorie. Telkens als ik mezelf een dram inschenk, weet ik dat ik in ben voor een traktatie. En hij is ook zo leuk om mee te spelen. Water transformeert deze dram, waardoor je veel meer smaken kunt ontdekken. En ook al zijn de smaken groot en gedurfd, de hele dram is genuanceerd genoeg om zelfs diegenen te plezieren die niet zo'n grote liefde voor de categorie hebben. Ik betaalde ongeveer 55 euro voor deze en hoewel ik dat niet beschouw als de beste prijs voor wat er op het etiket staat, heb ik er nooit spijt van dat ik hem voor die prijs heb gekocht als ik kijk naar wat ik in mijn glas aantref. Ik denk dat het eerlijk is om te zeggen dat dit misschien geen koopje is, maar ik betwijfel of hij u zal teleurstellen als u toch een fles koopt. Sláinte Mhath!
Waardering:
91/100
Prijs/kwaliteit:
B
Klik hier om meer te leren over hoe ik mijn proefnotities schrijf. En op welke manier ik mijn waardering en waarde bepaal.
