Na het reviewn van de uitstekende Hogshead Islay 13 (een geheime Ardbeg), kreeg ik de smaak te pakken voor nog een Ardbeg review. Voor de recensie van vandaag heb ik gekozen voor de nieuwste Ardbeg release, de Ardbeg Anthology Unicorns Tale. Deze tweede release in de Anthology serie is een 14 jaar oude single malt, een huwelijk van Madeira en ex-bourbon vaten.
De Anthology-serie is in het leven geroepen om experimentele malts te laten zien, met rijpingen die nieuw zijn voor de distilleerderij. Hun eerste release, de Harpy's Tale, zag de invloed van ex-bourbon vaten in combinatie met Sauternes vaten. Een dram die ik mocht proeven tijdens een proeverij van Whisky Club Utrecht vorig jaar, tijdens hun jaarlijkse Sint & Peat proeverij. En ik moet bekennen, die liet geen geweldige indruk achter...
Maar nieuwe ronde, nieuwe kansen. En zoals altijd is er de nodige hype rond nieuwe Ardbeg releases. Ik ben een grote fan van hun marketing (misschien is het niet voor iedereen, maar persoonlijk hou ik van hun stijl), en hoewel hun releases niet altijd onmiddellijke hits zijn qua smaak... als ze het goed is is het vaak ook meteen een pareltje. In de hoop dat dit net zo'n juweeltje wordt als hun BizarreBQ release, sprong ik op de hype trein en op de kans om een fles mee naar huis te nemen bij Passie voor Whisky!
Proefnotities: Ardbeg Anthology - Unicorn's Tale
Stats:
Distilleerderij: Ardbeg
Leeftijd: 14 jaar
ABV: 46%
Chill-filtered: nee
Natuurlijke kleur: ja
Neus:
Direct zoet en turf, precies zoals ik het graag heb! Deze Ardbeg heeft veel meer teer dan ik gewend ben van de distilleerderij, maar dat is niet erg. Die teerachtige tonen gaan samen met weelderig rood fruit, waaronder aardbei, framboos en marasquin kersen. Aan de rokerige kant vind ik, naast de overvloed aan teer, vers gerolde sigaren, spekdruppels en gerookte paling. Heerlijk spul!
Palet:
De eerste indruk op de tong geeft veel asachtige tonen, maar wordt al snel gekoppeld aan een heerlijk zoete noot van zoethoutwortel. Gekarameliseerde appels, geplette vanillestokjes en saffraan duiken ook op. Maar het palet is vooral turf dominant. Met tonen van verkoolde ossenhaas, smeulende kolen en gerookte kumquats. Nog steeds veel complexiteit, maar minder dan op de neus.
Afdronk:
Op de afdronk krijg ik een combinatie van citrus en as. De schil van gevlamde citroen en as van sigaren komen het duidelijkst naar voren. Op het einde verschijnen er wat minimale tannine invloeden aan de zijkanten van de tong, die wat eikenhouten elementen aan deze dram toevoegen. Maar al met al is de afdronk vrij dun en kort.
Conclusie:
Dit is een vreemde eend in de bijt. Waar de Harpy's Tale een duidelijke teleurstelling was, begint deze Ardbeg Anthology Unicorn's Tale absoluut geweldig. De neus doet me verlangen om in deze dram te duiken, maar als ik dat doe kan het palet de neus niet helemaal bijhouden. Het palet is echter nog steeds erg aangenaam, terwijl de afdronk echt een teleurstelling is. Er blijft niet genoeg complexiteit over en wat overblijft, blijft maar heel kort hangen.
Ik kann echter de hele avond wel aan deze dram snuffelen en zowel het palet als de afdronk zijn aangenaam, zij het iets minder indrukwekkend. Ben ik teleurgesteld omdat ik Ardbeg zo hoog inschat? Absoluut! Met deze speciale releases ben ik altijd op zoek naar iets dat hun uitstekende Corryvreckan en Uigeadail kan overtreffen. En dat is geen gemakkelijke opgave!
