Een paar weken geleden besloten ik en mijn verloofde een whiskybar in Amsterdam te bezoeken om een Speyside-whiskyvlucht te nemen. Dit gebeurde vlak na het proeven van de Old Rip Van Winkle in een nabijgelegen cocktailbar. Nadat we grondig van die dram hadden genoten, kwamen we terecht in een waanzinnig drukke bar. Waar de enige zitmogelijkheid was om aan te schuiven bij een andere groep. Die bar in kwestie was Whisky Café L & B.
Gelukkig waren we meer dan welkom om ons bij hen te voegen. En binnen enkele ogenblikken maakten we volledig deel uit van het gesprek. We ontdekten dat ze daar een whiskyproeverij deden, als vrijgezellenfeest voor een lid van hun groep. Amsterdam is Amsterdam, het was een zeer multiculturele groep. In feite had ik deze blog kunnen beginnen met te zeggen: Een Nederlandse Schot, een Italiaan en een Fin liepen een bar binnen. Maar dan had je waarschijnlijk gedacht dat ik een slechte grap aan het vertellen was. Niettemin was het waar. En de hele situatie leidde tot een heel leuk gesprek over whisky. Dat leverde me een paar goede aanbevelingen op over Schotse, maar ook Finse, Italiaanse en zelfs Australische whisky's (de Italiaan had enige tijd in het buitenland doorgebracht).
Aangezien het de bedoeling is dat dit proefnotities zijn, zal ik nu stoppen met het ophalen van herinneringen aan de leuke avond die ik had met mijn nieuwe whiskyvrienden. En ik ga verder met de whisky die ik dronk. Mijn verloofde had een glas port besteld en ik een flight van Speyside Scotches. Die bestond uit drie glazen: AnCnoc 12, Cragganmore 12, en Benromach Organic. Met een kleine bonus aan het eind, want we werden uitgenodigd om samen met onze nieuwe vrienden een glas Kilchoman Saligo Bay te drinken. Helaas voor deze recensie had ik op dat moment te veel plezier om veel aandacht aan mijn aantekeningen te besteden. En dus komt de Kilchoman niet voor in deze proefnotities.
Normaal gesproken vermeld ik altijd de setting in mijn proefnotities. Maar omdat ik er al over gedramd heb, heb ik besloten ze deze keer achterwege te laten. Het enige wat ik wil toevoegen is dat alle drie de whisky's puur in een Glencairn werden gedronken.
Nu, zonder verder oponthoud, over naar de proefnotities van mijn Speyside Flight.
Dram 1: anCnoc 12
Stats:
ABV: 40% (80 Proof)
Leeftijd: 12 jaar oud
Distilleerderij: Knockdhu Distillery
Eigendom van: Inver House
Categorie: Speyside Scotch - Single Malt
Prijzen: IWSC Gold 2017, IWSC Silver Outstanding 2013 & 2014, International Spirits Challenge Silver 2014, San Francisco World Spirits Challenge Silver 2013.
Chill Gefilterd: Ja
Natuurlijke kleur: Geen
Neus:
Het eerste wat in me opkwam bij het neuzen van het glas was "mos". Na het mos kreeg ik wat fruittonen. Voornamelijk gele druiven, peer, en hints van appel.
Gehemelte:
Het gehemelte van deze verraste me. Vanaf de neus zou ik denken dat ik een lichte bloemige whisky zou proeven. Maar wat ik in mijn glas vond was rokerigheid. Als ik het verder zou moeten definiëren, zou ik zelfs zeggen dat het deed denken aan gerookt spek. Nadat ik mijn gehemelte had laten wennen aan de rook begon ik hints van eikenhout en enkele citrustonen op te pikken.
Afwerking:
De afdronk voegde voor mij niet veel toe aan de smaken, in feite droogde het alle smaken een beetje uit. Het werd allemaal wat harder, en niet op een prettige manier.
Verdict:
Dit is een van die whisky's waarvan ik blij ben dat ik hem in een bar heb kunnen proberen. Hij was zeker niet slecht, maar ik zie mezelf ook geen hele fles kopen.
De vlucht kostte me 15 euro voor drie pullen van 3cl (1 ounce). Voor die prijs, in een bar, heb ik geen moeite met deze dram. Als ik een fles zou kopen, zou ik ongeveer 30 euro betalen. En hoewel ik dat nog steeds een zeer redelijke prijs vind voor wat deze dram te bieden heeft, denk ik dat er zelfs in die prijsklasse beter te krijgen is.
Beoordeling:
72/100
Waarde:
B
Dram 2: Cragganmore 12
Stats:
ABV: 40% (80 Proof)
Leeftijd: 12 jaar oud
Distilleerderij: Cragganmore Distillery
Eigendom van: Diageo
Categorie: Speyside Scotch - Single Malt
Prijzen: Internationale Whiskywedstrijd 3rd plaats 2015
Chill Gefilterd: Ja
Natuurlijke kleur: Geen
Neus:
Bij deze dram pikte ik vanaf het begin een klein vleugje rook op. Let wel, het is geen Ardbeg of iets dergelijks, maar er is rook te vinden. Afgezien daarvan kreeg ik zeespray en vreemd genoeg appelazijn. Niet echt wat ik een aangename neus zou noemen.
Gehemelte:
In de mond duikt de lichte rook weer op in de vorm van gerookte appel. Gelukkig komt de azijn niet terug in de mond. Ik krijg ook hints van vanille.
Afwerking:
De afdronk is kort en onherinnerlijk. Maar het maakte het des te makkelijker om door te gaan naar de volgende dram.
Verdict:
Dit was een grote teleurstelling. Ik zou zeggen dat het een degelijke whisky is, zonder opvallende kenmerken. Ik kan genieten van gemakkelijke drinkers voor wat ze zijn, maar dit is dat ook weer niet. De neus stond me niet aan, de smaak was flauw en de afdronk onopvallend.
In een slijterij kost een fles gemiddeld 35 euro, waarmee ik ook veel andere (betere) opties zou kunnen kopen. Wat mij tot de conclusie brengt dat dit nog steeds geen grote waarde is, ondanks het bescheiden prijskaartje. Maar dit is natuurlijk slechts mijn persoonlijke mening.
Beoordeling:
62/100
Waarde:
D
Dram 3: Benromach Biologisch
Stats:
ABV: 46% (92 Proof)
Leeftijd: NAS
Distilleerderij: Benromach Distilleerderij
Eigendom van: Gordon & MacPhail
Categorie: Speyside Scotch - Single Malt
Prijzen: World Whiskies Awards Gold 2021
Chill Gefilterd: Geen
Natuurlijke kleur: Ja
Neus:
In de neus is dit de lichtste van de drie leden van de vlucht. Ik krijg wat hints van mout, witte peper, en niet veel anders.
Gehemelte:
Ok, dit had ik niet verwacht. De zwakste in de neus, maar de beste in de mond. De witte peper komt terug, vergezeld van appel en vanille deze keer. Er is ook wat karamel en alles bij elkaar leidt dit tot een volle (dikke) mond.
Afwerking:
Helaas duurt de afdronk niet erg lang. Hij is echter aangenaam genoeg om de korte tijd die je ermee doorbrengt te waarderen. Het zijn vooral de karamel en de vanille die blijven hangen.
Verdict:
Als we de neus vergeten, is dit best een goede dram. En hoewel het qua smaak niets toevoegt aan de kwaliteit, vond ik het interessant en leuk om eens te genieten van een volledig biologische whisky (gewoon om te zien hoe die is). Het was veruit de beste van de line-up, maar helaas ook de duurste als je hem in een winkel zou kopen.
Een fles kost hier bijna 50 euro. En tenzij je veel van biologisch spul houdt en graag die levensstijl in je whisky-avonturen wil toepassen, zou ik zeggen dat er veel beter smakende drams zijn voor die prijs. Goede waarde zou een prijs zijn geweest die dichter bij de vorige twee (tussen 30 en 35) ligt.
Beoordeling:
81/100
Waarde:
C
De conclusie van deze proefnotities is dat hoewel de whisky's misschien niet zo goed te vergelijken waren met wat ik eerder had gedronken, het gezelschap dat we hadden de hele ervaring tot het hoogtepunt van de avond maakte.
Klik hier om meer te weten te komen over hoe ik mijn proefnotities maak en hoe ik de waardering en waarde bepaal.
English (UK)
Nederlands