De afgelopen week was een bijzondere week in mijn whiskyreis. Een tijdje geleden werd ik benaderd door House of Hazelwood met de vraag of ik een recensie wilde schrijven over enkele van hun zeldzame en oude whisky's, en afgelopen maandag kwamen er twee samples bij mij aan: "Sunshine on Speyside" een 39 jaar oude blended malt, en "The Long Marriage" een 56 jaar oude blended scotch.
Als whiskyliefhebber werd ik natuurlijk erg enthousiast om een recensie te schrijven over zulke zeldzame, oude en opmerkelijke whisky's als deze. Niet in de laatste plaats vanwege de historische betekenis die ze vertegenwoordigen. Deze drams zijn met de hand geselecteerd uit de collectie van de familie Gordon, die tot nu toe nooit voor het publiek waren vrijgegeven. Voor degenen bij wie de naam Gordon geen belletje doet rinkelen, zal ik de betekenis hiervan toelichten.
In 1923 kwam de kleinzoon van William Grant, Grant Gordon, bij de Glenfiddich distilleerderij en terwijl het verbod nog in volle gang was, verraste hij de industrie door de whiskyproductie te verhogen. Dit maakte de weg vrij voor de toekomst van Glenfiddich, want tegen het einde van het verbod waren zij een van de weinige overgebleven distilleerderijen die aan de nieuwe vraag naar whisky konden voldoen. In 1953 werd Charles Gordon directeur van William Grant & Sons en werd later vergezeld door zijn jongere broer Sandy. En opnieuw zorgde hun familie voor een revolutie in de whiskywereld.
Het was onder hun leiding dat Glenfiddich hun "Straight" malt uitbracht, wat het begin betekende van single malt Scotch zoals we die nu kennen. Hun liefde voor Scotch - en de manier waarop zij whisky hebben voortgestuwd tot wat het nu is - spelen een grote rol in wat de House of Hazelwood-collectie zo bijzonder maakt. Want dit zijn whisky's die de Gordon familie zelf bijzonder genoeg vond om in hun privé collectie op te slaan. En persoonlijk denk ik dat als je ooit de kans krijgt om een dram te proeven die met de hand werd geselecteerd door een van de grootste whisky's aller tijden, dat dat een kans is die je met beide handen aangrijpt.
Dat telde voor mij dus ook mee. Maar ik voelde me verplicht om iets meer te doen dan een simpele recensie en proefnotities. Ik wilde ook het verhaal achter House of Hazelwood met jullie delen. House of Hazelwood en hun whisky's zijn gebouwd op verhalen die het verdienen om verteld te worden en het enthousiasme van het team erachter laat zien dat zij er net zo over denken. Ik vond het personeel meer dan bereid om mij van informatie te voorzien voor dit artikel en zelfs directeur Jonathan Gibson was bereid om een interview af te spreken om mijn vragen te beantwoorden.
Afgelopen vrijdag vond dat interview plaats en in Jonathan Gibson vond ik een echte whiskyliefhebber. Ik had een paar vragen voorbereid, maar dat was uiteindelijk helemaal niet nodig geweest. Het onderwerp Schotse whisky en de whisky's die ik mocht proberen vloeiden als vanzelf en het werd al snel meer een gesprek tussen mede-liefhebbers dan een interview. Zijn ware passie voor hun assortiment whisky's bleek ook toen hij me vertelde dat hij hoopte dat de mensen ze zouden drinken en niet alleen verzamelen. Dat ze altijd bedoeld zijn om van te genieten en dat elke whisky in hun assortiment een verhaal vertelt dat het verdient om verteld te worden. Een verhaal dat het best gehoord kan worden onder het genot van een dram.
Zijn passie bleek verder uit de manier waarop hij sprak over de filosofie van het bedrijf: It's Ready When It's Ready. Hij vertelde me dat ze niet op zoek zijn naar een bepaalde leeftijdsverklaring of een bepaalde waarde. Ze willen gewoon de best mogelijke whisky brengen. Als dat betekent dat een whisky op zijn best is na 39 jaar, dan wordt hij op dat moment gebotteld. Maar als het vijftig jaar of meer duurt, hebben ze de luxe om geduldig te wachten.
Maar het gaat niet alleen om de leeftijd, het betekent ook dat ze niet een bepaald prestige willen bereiken. Graanwhisky's bijvoorbeeld, hebben misschien niet dezelfde goede naam als Single Malts. Maar ze brengen ze toch uit, omdat ze buitengewone whisky's maken. Hij zei dat graanwhisky's niet alleen meestal vermeden worden door producenten vanwege het prestige, maar ook omdat het veel langer duurt om ze te laten rijpen tot perfectie. Daarom vindt u in hun assortiment graanwhisky's die gedistilleerd zijn in 1964 en 1962!
De mogelijkheid om zulke whisky's uit te brengen komt echt voort uit het feit dat deze collectie in familiebezit was. Want niet veel distilleerderijen zouden een graanwhisky in een vat stoppen en opslaan om te zien hoe die over zestig jaar zal smaken. Maar de familie Gordon had altijd al een enorme liefde voor whisky en ook een avontuurlijke inslag. Ze zijn altijd nieuwsgierig geweest naar de mogelijkheden van whisky als categorie in het algemeen. Dat leidde (onder andere) tot whisky's die direct werden geblend nadat ze van de still kwamen, en blended malts die al 56 jaar getrouwd zijn.
Een van de whisky's in hun line-up was uniek om een andere reden: "The First Drop" is een botteling van het allereerste distillaat dat uit de Girvain distilleerderij kwam en sinds 1964 had moeten rijpen. Het is een waar stukje Schotse distilleergeschiedenis en hier zie je de tastbare emotie die in deze drams zit. De emotie ligt in het feit dat het de allereerste was die nooit meer kan worden nagemaakt. Maar toch, benadrukt Jonathan, het is bedoeld om van te genieten. Er zit een dualiteit in, want als het eenmaal weg is, krijg je het nooit meer terug. Maar dat maakt het genieten ervan nog mooier. De mooiste herinneringen in het leven zijn voorbijgaande dingen, maar daarom is het goed om ervan te genieten in het moment, net zoals je zou moeten doen met deze borrels.
Een leuk feitje over The First Drop: Wat deze dram extra zeldzaam maakt, is het feit dat maar liefst 75%! van de vloeistof in de vaten naar het aandeel van de engel ging.
"Sunshine on Speyside" is een dram waar ik ook van mocht genieten, en het laat een ander mooi aspect van whisky zien. Het feit dat elke whisky een eigen mening en een eigen verhaal lijkt te hebben. Deze botteling verraste veel mensen, omdat hij zelfs na 39 jaar elementen van een jonger karakter wist te behouden. Jonathan had een prachtige manier om te beschrijven hoe elke whisky uniek is: Het rijpen van whisky's is als het opvoeden van kinderen; je kunt ze dezelfde opvoeding geven, maar als ze opgroeien, kunnen ze totaal verschillend van elkaar zijn. Ze worden hun eigen persoon.
Zelfs als je dezelfde spirit, in hetzelfde vat, in hetzelfde pakhuis, naast elkaar zet... zal het resultaat nooit hetzelfde zijn. Elke whisky is uniek en heeft zijn eigen verhaal. En voor mij persoonlijk is dat precies waarom ik graag achterover leun met een dram en de neus, het gehemelte en de afdronk mij het verhaal laat vertellen.
Voor Jonathan zit er ook een heel persoonlijk aspect aan whisky. Hij is geboren en getogen in Schotland, maar verhuisde na zijn huwelijk naar Londen. En werken met de Gordon familiecollectie houdt hem verbonden met zijn roots. Want whisky is zo suggestief voor de Schotse cultuur. Het doet natuurlijk ook geen pijn dat hij werkreizen maakt naar Speyside. Als hij de zon ziet ondergaan op de vers geoogste gerstvelden, voelt hij zich ontspannen. Het is als thuiskomen.
Ik vind het prachtig om de liefde van mensen voor whisky te zien, en voor de mensen van House of Hazelwood is dat zeker het geval. Hun passie voor het product is bijna tastbaar en het maakte het een genot om met hen over het onderwerp te praten. Geen van de gesprekken waren zakelijk. Ze waren gevuld met dezelfde passie en liefde die zovelen van ons hebben voor onze dram. En ik wil deze gelegenheid aangrijpen om hen allemaal te bedanken voor de geweldige whisky's die ik heb kunnen proeven, maar vooral ook voor de geweldige gesprekken die ik heb gehad met medeliefhebbers. Jonathan, Katy en Kyle: Heel erg bedankt! Het was een genoegen jullie allemaal te leren kennen. Ik ben ervan overtuigd dat House of Hazelwood onder jullie gepassioneerde leiding geweldige dingen zal blijven doen voor de whiskygemeenschap.
Ik smeek u allen om een kijkje te nemen op hun website. Om hun verhaal te lezen en het laatste nieuws in de gaten te houden. Ze hebben geweldige dingen aan de hand en er komen binnenkort een aantal spannende releases aan. Bijvoorbeeld: een peated expressie ligt in het verschiet! Je kunt je aanmelden als Keyholder als je er zeker van wilt zijn dat je al het laatste nieuws krijgt. Maar ook de eerste kans om nieuwe aanbiedingen te kopen en misschien deel te nemen aan toekomstige evenementen. Het beste van alles is dat aanmelden gratis is! Je kunt er alles over lezen op https://www.houseofhazelwood.com/
En als u er toch bent... neem dan een kijkje bij de Whisky Concierge als u op zoek bent naar iets heel bijzonders. Misschien maakt u zelf wel een whisky uit de voorraad van de Gordon-familie!
Om dit artikel met een grote klap af te sluiten, geef ik jullie de proefnotities van de drams die ik mocht proeven. En ik kan je alvast één ding vertellen: het proeven was een ervaring die ik nooit zal vergeten! En voor de liefhebbers: Ze zijn beide ongefilterd gebotteld, met natuurlijke kleur en op vatsterkte!
Proefnotities: House of Hazelwood, Het Lange Huwelijk
Stats:
ABV: 48,7% (97,4 proof)
Leeftijd: 56 jaar oud.
Gebotteld door: Huis van Hazelwood
Collectie: De Charles Gordon-collectie
Categorie: Blended Scotch Whisky (vatsterkte)
Chill Gefilterd: Geen
Natuurlijke kleur: Ja
Neus:
Ik geef toe dat sommige van deze proefnotities lijken op die op hun eigen website. Niet omdat ik aan het copy-pasten ben, maar omdat ze het echt goed gedaan hebben, en ik ben het er helemaal mee eens. Net als zij vind ik kaarsvet, paraffine en oud gelakt hout. Als je je neus te diep in het glas steekt is er een vernis noot die kan overweldigen. Maar als je genoeg afstand van het glas houdt, is de neus goed gelaagd en in balans. Ze schrijven ook over het gevoel een oud Victoriaans huis binnen te stappen, maar mijn gedachten gingen onmiddellijk naar mijn grootvader.
Hij had een kamertje waar hij zijn houtbewerking deed en ook al kreeg hij nooit een opleiding, er was niets dat hij niet kon maken. Ik voelde me weer in die kamer stappen als een klein kind. De tijd dat we samen een zeilboot maakten van een klomp. Ik had een bijzondere band met mijn grootvader, en de herinnering aan deze neus was zo intens dat ik er tranen van in mijn ogen kreeg. Nooit eerder heb ik dat ervaren van een whisky en ik ben zo dankbaar dat het die dag gebeurde. Want het waren tranen van vreugde, want het voelde bijna alsof ik hem nog een laatste keer mocht zien.
Palet:
Dit is de dikste whisky die ik ooit gedronken heb, zonder twijfel. Het is bijna als een ahornsiroop, zonder overdreven zoet te zijn. Als je ooit gerijpte ahornsiroop hebt gehad, zou dat een beter referentiepunt zijn. Er is ook koffie en een soort hard snoep dat in Nederland "Hopjes" heet. Er is ook wat kaneelkruid en een beetje eikenbitterheid. Ik krijg ook dikke melasse en vreemd genoeg verschijnen kaarsvet en gelakt hout ook in de mond... niet dat ik die ooit geproefd heb. Maar ze waren er wel.
Afdronk:
Zoals hun website zegt: Meanderend. Dat is een mooi woord om het te beschrijven. Het is vrij droog en bitter, maar ook zoet. Als je ooit een Turkse thee hebt gedronken, doet het me daaraan denken. Een zeer sterke smaak die blijft hangen. Dit is een heerlijke whisky om wat ademhalingsoefeningen mee te doen, want bij elke ademhaling licht de afdronk weer op.
Conclusie:
Wat een rit heeft deze whisky me meegenomen, zelfs nu ik eraan terugdenk vliegen de herinneringen aan mijn grootvader me weer voor de geest. Maar terwijl ik eraan nipte, voelde het alsof ik er weer was. Dit is een prachtige complexe whisky en vanwege de rit die ik ermee heb gemaakt, is dit de whisky die ik het hoogst inschat van alle whisky's die ik ooit gedronken heb, en waarschijnlijk zal dat nog heel lang zo blijven. Hij heeft echter een veel sterker en uitgesprokener karakter en dat is misschien niet voor iedereen weggelegd. Waar de Sunshine on Speyside een dram is die iedereen kan waarderen, vereist deze een gehemelte die erbij past. Maar als dat lukt... magie!
Waardering:
98/100
Proefnotities: House of Hazelwood, Sunshine on Speyside
Stats:
ABV: 42,5% (85 proof)
Leeftijd: 39 jaar oud.
Gebotteld door: Huis van Hazelwood
Collectie: De Legacy Collectie
Categorie: Blended Malt Scotch Whisky (vatsterkte)
Chill Gefilterd: Geen
Natuurlijke kleur: Ja
Neus:
De neus is helder en zoet. Er is ananas in de neus, sterker dan ik ooit eerder in een whisky heb geroken. Er is honing rechtstreeks uit de kam, kersenbloesem en ouderwets snoepgoed. Een beetje rode appel en wat kaneel is er ook, en alles bij elkaar schetst het een prachtig beeld in mijn gedachten. Ik ben weer 9 jaar oud, het is een van de eerste warme lentedagen en de kersenbloesems staan in bloei. Er is een kermis in de stad en ik heb net wat hard snoep gekocht bij de ouderwetse snoepkraam. Ik ga onder de bloesemboom zitten terwijl de bloemblaadjes rond dwarrelen. Ik geniet van het snoep voordat ik naar huis ga, want het is bijna etenstijd en mijn moeder zou me zeker zeggen het op te bergen, zodat ik mijn eetlust niet bederf.
Palet:
In de mond krijg ik onmiddellijk thee, en die noot blijft gedurende de hele ervaring hangen. Maar er is ook kruidigheid, niet overweldigend maar zeer mild. Het is complex en de zoetheid en kruidigheid spelen goed samen. De ananas uit de neus lijkt te zijn veranderd in een mango. In combinatie met de kruiden doet het me bijna denken aan een curry met mangochutney. De honing uit de neus komt ook terug.
Afdronk:
De afdronk is zeer lang en heerlijk. De theetoon is nog sterk aanwezig en bij elke ademhaling voelt het alsof je nog een slok neemt. De ananas gaat over in perzik en er is ook wat milde zoethoutwortel. En helemaal aan het eind gaat het over in salmiakdrop. Het blijft zich ontwikkelen, als een droom waaruit je niet wilt ontwaken.
Conclusie:
Het drinken van deze whisky was een geweldige ervaring. Ik werd er echt door meegesleept en nam me mee op een prachtige reis door het verleden. Een echt unieke whisky en iets om van te genieten bij een zeer speciale gelegenheid. Hij is helder en helder, de aspecten van een jongere whisky blijven, maar de hardere kanten zijn afgesleten. Een dram waarvan ik verwacht dat zelfs niet-whisky drinkers er veel plezier aan zullen beleven.
Waardering:
96/100
Klik hier om meer te weten te komen over hoe ik mijn proefnotities maak en hoe ik de waardering en waarde bepaal.
