Glaschu Spirits Co

Een technische benadering van whisky

Als je "engineering" opzoekt in het Oxford Dictionary luidt de tweede definitie als volgt: "The action of working artfully, to bring something about.” Dit lijkt me een uitstekende beschrijving van hoe de beste whisky's ter wereld worden gemaakt. Door distilleerderijen die teruggaan naar hun ambachtelijke wortels om de mooiste whisky's te creëren. Waarbij een ongeëvenaarde ervaring centraal staat. Het combineren van een passie voor techniek met een grote liefde voor whisky ligt aan de basis van Glaschu Spirits Co, en daarom vond ik het hoog tijd voor een interview met de oprichters, om hun recept voor succes te ontdekken.

Oude vrienden

Oprichters Paul en Julian leerden elkaar kennen tijdens hun studie en kregen een band vanwege hun gezamenlijke interesses. Zo studeerden ze beide vliegtuigbouwkunde en daarnaast vlogen ze er zelf ook behoorlijk wat op los, vliegen was hun hobby. Maar er was nog een gedeelde interesse die er uiteindelijk voor zorgde dat ze samen een bedrijf zouden beginnen. Hun liefde voor een mooie dram.

Na hun studie gingen Paul en Julian naar dezelfde universiteit en toen hun opleiding was afgerond, vonden ze werk bij hetzelfde bedrijf: Collins Aerospace. Maar het was al tijdens hun studietijd dat de liefde voor whisky begon. Paul werkte in die tijd in een whiskyzaak en door zijn kennis (en meer dan een paar borrels) met zijn maatje te delen, kreeg ook Julian de smaak te pakken.

DamGoodDrams

Tijdens hun eigen whiskyreis duurde het niet lang voordat Paul en Julian zich meer gingen richten op onafhankelijke bottelingen. Als je weet dat hun hobby in hun twintiger jaren recreatief vliegen was, is het vast geen verrassing dat de heren een voorkeur hebben voor het verkennen van het onconventionele. En dat is precies wat onafhankelijke bottelaars hen boden in de wereld van whisky, talloze nieuwe en intrigerende smaken om te ontdekken.

Hun avontuurlijke benadering van whiskygenot was iets dat een dusdanige passie ontketende, dat ze in 2021 besloten dat ze meer mensen wilden helpen om deze whisky's te ontdekken. Om dat te doen, creëerden ze een winkel met een collectie whisky's exclusief van onafhankelijke bottelaars en distilleerderijen. Een winkel waar elke fles zijn eigen unieke verhaal te vertellen heeft: DamGoodDrams is geboren.

The Spirit of Glaschu

Zo gepassioneerd als deze twee zijn over whisky, is het niet moeilijk voor te stellen dat ze nog een (of meerdere) stappen verder wilden gaan met hun whiskyonderneming. Als je naar hun verhaal luistert, is het duidelijk wat hun uiteindelijke doel is. Zelf whisky maken.Het starten van een distilleerderij is echter niet eenvoudig, het vergt jaren van planning en miljoenen aan investeringen. Maar het creëren van je eigen onafhankelijke label? Zelf mogen kiezen welk vat een spannend nieuw smaakprofiel oplevert? Iets dat whiskyliefhebbers over de hele wereld kan verrassen... Dat klinkt als echt iets voor deze boys, toch?

Nou, je hebt geen ongelijk. Want dat is precies wat ze deden. Zij het misschien een beetje later dan oorspronkelijk gepland. Ze hadden al een paar spannende vaten voor ons klaarliggen (wat dacht je van een Deanston gefinished op IPA vaten, die ze "The Boilermaker" zouden gaan noemen?). Maar helaas moesten ze hun eerste vaten verkopen om te kunnen blijven investeren in de voorraad voor DamGoodDrams. Ze zullen er echter niet al te rouwig om zijn geweest, want de verkoop van de vaten was bedoeld om het succes van de winkel te bevorderen. En even later kwam dan toch de eerste botteling tot stand. Een Blair Athol afgewerkt in een ex-Jamacian Rumvat. Een avontuurlijke spirit, die een veelbelovende toon zette voor het merk.

Glaschu Spirits Co.

De Spirit of Glaschu heeft echter geen lang leven gehad, want de naam moest helaas worden veranderd. Hun onafhankelijke bottelbedrijf werd omgedoopt tot Glaschu Spirits Co. maar de branding en stijl bleven hetzelfde. Geïnspireerd door de vloeistof in de fles combineerden ze hun passie voor de wonderen van techniek met een paar easter eggs op elk etiket. Een speelse en gepassioneerde benadering van whisky waar ik enorm fan van ben.

Glaschu is Schots-Gaelisch voor Glasgow en hoewel "Spirit" niet langer in de naam voorkomt. Is die "spirit"er in de zin van Paul en Julians passie - en het feit dat er letterlijk spirit in de fles zit - nog steeds volop aanwezig bij elke whisky die ze bottelen. Van de vloeistof tot de etiketten en de verhalen achter elke dram. De passie voor hun stad, hun land en hun "spirit" schijnt door in alles wat ze doen.

Een label ontwerpen

Een andere passie die altijd doorschemert in hun werk is hun passie voor techniek. Ze mogen dan voor hun carrière naar whisky zijn overgestapt, maar techniek zal altijd een rol blijven spelen. Voor het getrainde oog zal dit direct duidelijk zijn zodra je hun etiketten ziet, met op elk etiket een ander wonder der techniek uit het rijke verleden van Schotland. Voor degenen onder jullie die minder weten over techniek - en ik geef gerust toe dat ik er een van hen ben - geef ik een paar voorbeelden:

Het label voor hun eerste release was gebaseerd op een poster van Anchor Line, een schip dat vanaf de Clyde zou vertrekken om de wereld over te reizen. Op de achtergrond (achter het schip) zie je een kraan die op de rivier de Clyde staat, wat staat voor het industriële Glasgow. Op hun Aultmore botteling (afgewerkt in Madeira vaten) staat de "Cloud of Iona", een watervliegtuig dat vroeger tussen Glasgow en Belfast vloog. Op het etiket zie je dat het vliegtuig is geland aan de zonnige kust van Madeira. (Denk aan de Easter Eggs waarover ik al vertelde)

Easter Eggs

Ja, ik heb het nu al twee keer over de "Easter Eggs" gehad. Dus laat me je er wat meer over vertellen. Want wie houdt er nou niet van een beetje paaseieren zoeken? Er zijn twee soorten Easter Eggs die je op de etiketten van Glaschu kunt vinden. De "eggs" die verwijzen naar de vaten waarin de wijn is gerijpt of gefinisht, of (in het geval van distilleerderijen zonder naam) de distilleerderij waar de wijn vandaan komt.

Wat de "vaten" easter-eggs betreft, heb ik je al verteld over de Aultmore in Madeira vaten (dit is trouwens een must try whisky, echt een topper!). Maar kijk ook eens naar de 7 jaar oude Tullibardine die uitsluitend in ex-Bordeaux vaten is gerijpt. Op de achtergrond zie je de wijngaarden van Saint Emillion. De exacte grond waar het vat vandaan komt. Als het gaat om de distilleerderijen, komen de Easter Eggs meer in de vorm van hints. De 11 jaar oude Glengoyne uit de Explorers Pack De Flying Scotsman trein staat op het spoor waar tegenwoordig de West Highland Way loopt. Een beroemde wandelroute die je vlak langs de distilleerderij voert. Er zijn echter nog minstens twee andere hints verborgen in de achtergrond, kun jij ze vinden?

De Havelock-reeks

Een uitzondering op hun regel (om de wonderen der techniek op hun labels te zetten) is de Havelock serie. Hierop staat Havelock Street in Glasgow, dezelfde straat waar Julian momenteel woont. Het etiket zelf verwijst echter niet naar Julian, maar naar goede vrienden van hem die zelf vaten kopen en deze bottelen via Glaschu Spirits Co. Glaschu zou Glaschu echter niet zijn als Julian en Paul niet ook een Easter Egg in dit etiket zouden verstoppen. Op het etiket zie je Havelock Street en er is één raam waar licht brandt. Dat is het huis van Julian zijn vrienden.

De eerste release in de Havelock-serie is een Ardlair afgewerkt in een ex-Bordeaux vat. Van de Saint Emillion wijngaarden om precies te zijn. Zegt dat je iets? Ja precies, hetzelfde type vat dat gebruikt is voor hun Tullibardine release. Maar in plaats van een volledige rijping heeft deze alleen in de wijnvaten gerijpt. De new-make van Ardlair en Tullibardine mogen dan een vergelijkbaar profiel hebben, toch verschillen de twee enorm in smaakprofiel. Daarom is dit een leuk experiment om beide whisky's naast elkaar te proberen en het verschil tussen een finish en een volledige rijping te ontdekken!

Wat ligt er in het verschiet?

Meestal als ik de mensen die ik interview vraag of er een toekomstige release is die ik zou kunnen delen op mijn blog, verwacht ik al half dat ze nee zeggen (de industrie kan soms een beetje geheimzinnig zijn met dit soort dingen). Daarom was het feit dat Paul en Julian meer dan bereid waren om toekomstige releases met mij te delen des te meer een aangename verrassing. Ik kan alvast verklappen dat er twee Glenglassaugh releases aankomen, waarvan één peated en één unpeated. (Over een leuke side-by-side vergelijking gesproken). Maar ook een "unnamed" Laphroaig in de Havelock serie. Hun eerste release die geen funky rijping of finish krijgt, maar eentje die gewoon ex-bourbon gerijpt wordt. Omdat (in hun woorden) deze whisky al magisch genoeg is.

Natuurlijk vroeg ik ze ook naar hun dromen voor de toekomst. Wat zou hun droomvat zijn om ooit te bottelen? Op die vraag kreeg ik een unaniem antwoord... Hoewel zowel Julian als Paul het geweldig zouden vinden om ooit een "named" Glengoyne te bottelen (aangezien Julian om de hoek van de distilleerderij is opgegroeid) zou de ultieme droom zijn om een DamGoodDrams Distillery vat te bottelen via Glaschu Spirits Co. Want ja, de ultieme droom van beiden is om ooit een eigen distilleerderij te hebben. En als ze die met dezelfde passie runnen als DamGoodDrams en Glaschu Spirits Co? Dan kan ik in ieder geval niet wachten om de whisky te proeven die daar vandaan zal komen!