Een paar weken geleden plaatste ik een foto van mijn fles Lagavulin 16 op Instagram. De klassiekers eren was mijn idee erachter. Ik heb er echter geen review over geschreven omdat ik in eerste instantie dacht dat het niet nodig zou zijn om zo'n klassieker als deze nog te recenseren. Maar tot mijn verbazing was er veel vraag naar een Lagavulin 16 review! En omdat het een van mijn populairste Instagram posts van de afgelopen maanden bleek te zijn, besloot ik pen en papier te pakken en te gaan schrijven.
De Lagavulin 16 is een klassieker, en hoewel de whisky al vrij zwaar geturfd is, is het voor veel mensen een toegangspoort tot geturfde whisky. Het is de leeftijd en de sherry-invloeden die deze dram zo toegankelijk maken, terwijl hij toch complex en intrigerend rokerig blijft!
Lagavulin is ook een distilleerderij die tot de verbeelding spreekt. Met Brand Ambassadors zoals Iain Macarthur en Nick Offerman die het merk naar een hoger niveau van populariteit tillen. En als je bij de distilleerderij op bezoek gaat maken ze het de moeite waard! Vroeger was het ook een uitstekende prijs-kwaliteitverhouding... maar helaas zijn die tijden veranderd. De prijzen lijken weer te dalen, maar desondanks zijn ze in de afgelopen 3 jaar verdubbeld!
Maar ondanks de prijsstijgingen en het feit dat deze whisky bijgekleurd en chill-filtered is... is dit niet voor niets een all-time favoriet van velen. Lagavulin 16 heeft de perfecte balans tussen zoet en turf en is een ware publiekstrekker op elk feestje. Dus laten we snel verder gaan met de recensie, oftewel mijn proefnotities!
Proefnotities - Lagavulin 16
ABV: 43% (86 proof)
Leeftijd: 16 jaar
Distilleerderij: Lagavulin
Chill-filtered: Ja
Natuurlijke kleur: Nee
Neus:
Warme pannenkoeken met ahornsiroopglazuur en bacons chips erover gestrooid. Dit is zo'n goede combinatie van zoet en turf. Tonen van rozijnen bedekt met pure chocolade, gedroogde vijgen en melasse combineren prachtig met toetsen van dampend hete pap, vegetale turf en verbrand rubber. Tonen van verkoold vlees en sigarenas voegen nog meer diepte toe.
Palet:
Gerookt vlees, gedroogde tabaksbladeren, ahornsiroop en vreemd genoeg... aardbeienlimonade. As, verkoolde kolen en hints van fudge. Karamel en eikenschaafsel. Er valt hier een overvloed aan smaken te ontdekken, en ik vind het geweldig dat, hoewel er altijd een hoog contrast tussen de smaken is, het altijd in balans blijft.
Afdronk:
De afdronk is middellang en heeft een mooie balans tussen fruit en turf. Er zijn wat tannineachtige en asachtige smaken, die worden uitgebalanceerd door elementen van peer, kers en weer aardbeienlimonade. Het mondgevoel is nogal filmend en laat de mond na een tijdje een beetje droog achter, maar op een aangename manier.
Conclusie:
Lagavulin 16, misschien de ultieme klassieker? Toen ik mijn fles een jaar of 2 geleden kocht voor zo'n 60 euro was ik in de wolken met mijn aankoop. Nu ik zie dat hij op sommige plekken voor het dubbele wordt verkocht, weet ik niet zeker of ik hem snel zou vervangen... voor dat geld spaar ik liever een beetje door en ga ik voor een van hun jaarlijkse cask strength releases uit Diageo's Special Releases. Dat gezegd hebbende is dit nog steeds een objectief geweldige dram en niet voor niets een klassieker. Een must try voor elke whiskyliefhebber!
Heel erg bedankt voor het lezen van mijn Lagavulin 16 review!