Een paar zaterdagen geleden reed ik een “Tour de A2” vanuit Amsterdam helemaal tot aan Maastricht Airport, voor een bezoek aan de Mwórveld Distillery. Als je de afslag naar het vliegveld hebt genomen tref je aan je linkerhand een viaduct, dat leidt naar een wonder whiskey paradijs in het hart van onze Nederlandse “Highlands”. Midden in een adembenemend natuurlandschap staat daar namelijk het Moorveldshof, een prachtige carré boerderij uit dagen van weleer. Het thuis van de Mwórveld Distillery.
Jaarlijks kiest Dramtable een distilleerderij uit in Nederland om met een groep van whiskeyliefhebbers te bezoeken, voor een rondleiding gepaard met een proeverij. Dit jaar viel de keuze op Mwórveld, een distilleerderij waarvan de whiskey voor mij nog onbekend was. Dus toen ik het aanbod kreeg vanuit Dramtable om deel te nemen hoefde ik geen tweemaal na te denken. Een bezoek aan de distilleerderij was mij het tripje over de A2 meer dan waard.
Een warm welkom
Eenmaal aangekomen bij het monumentale Moorveldshof, werd ik verwelkomd door Dirk Jan, Larse en Ger. Dirk Jan namens Dramtable, Larse namens Whisky Belevenen Ger namens de Mwórveld Distillery. Ger is de eigenaar, oprichter, master distiller en het gezicht van de distilleerderij. Ik vergeet dan overigens nog het warme welkom van Gizmo, de uil van BeeingNature die tevens acte de présence gaf.
Al snel stroomde de oprit van het Moorveldshof vol met whiskeyliefhebbers en verplaatsten we ons naar het proeflokaal, waar Ger een korte introductie gaf over het ontstaan van de Mwórveld Distillery, met daarbij speciale aandacht voor het ontstaan van de naam.
Whiskey met een "e"
Dat Mwórveld het dialect is zoals de Limburgers het nabijgelegen Moorveld uitspreken lag weliswaar voor de hand, maar waarom schrijf je Mwórveld Whiskey nou eigenlijk met een ‘e’. Zou dat dan ook dialect zijn? Want normaal gezien schrijven we in Nederland whisky toch zonder ‘e’? Een van de grote inspiratiebronnen voor Ger zijn whiskey was echter de Ierse stijl en niet alleen de whiskeystijl kon hem bekoren, ook het land zelf veroverde zijn hart. Hij gaat er nog steeds maar wat graag op vakantie en mede vanuit deze voorliefde koos hij voor de Ierse spelling: Whiskey!
Open deuren
Vanaf het moment dat Ger zijn distilleerderij begon wou hij mensen erbij betrekken. Vanaf dag één stonden de deuren van de Mwórveld Distillery open voor bezoekers en was er de mogelijkheid om een rondleiding te krijgen en een proeverij bij te wonen. Omdat de eerste whiskey toen nog minstens 3 jaar nodig had om te rijpen, bood hij bij deze proeverijen whiskey’s van andere distilleerderijen aan en tot op de dag van vandaag kan je bij Ger terecht voor meer dan alleen zijn eigen whiskey. Hij verzorgd proeverijen met whiskey’s van over de hele wereld.
Inmiddels is Ger al zo’n zes jaar bezig met distilleren en naast whiskey maakt hij nog vele andere soorten drank. Zo komen er volop streekgenoten bij hem langs die bijvoorbeeld hun fruit laten distilleren. En er bestaat zelfs de mogelijkheid om wijn tot eau de vie de vin te laten distilleren, mocht je dus nog over een grote voorraad wijn beschikken die niet al te lang meer houdbaar is dan kan je er bij Ger een drankje van laten maken dat nooit meer vergaat. Daarnaast maakt hij ook Vodka, Gin en Jenever.
Whiskey
Whiskey maken blijft echter de grote passie van Ger en het is dan ook zijn doel om uiteindelijk zo’n 3000 flessen per jaar uit te kunnen gaan brengen. Vooralsnog houdt hij het echter bij batches, van zo’n 600 tot 800 flessen per release. De whiskey’s worden gebotteld op 49% en zijn niet koud gefilterd en worden niet bijgekleurd. Inmiddels zijn er vijf releases uitgebracht, maar de 6e is alweer onderweg en vlak voordat die gebotteld werd hebben wij bij de aansluitende proeverij alvast een voorproefje mogen nemen en ik kan je vertellen dat de 6e echt een prachtige expressie is geworden!
Voordat we begonnen met proeven zijn we echter natuurlijk een kijkje gaan nemen in de distilleerderij zelf. Om daar te komen liepen we door de oude hoeve, waar de vaten whiskey voor de volgende edities al liggen te rijpen. Zo zagen we dat Ger ex-bourbon vaten van de Woodford Reserve Distillery gebruikt. Buiten ex-bourbon vaten was er echter nog vele malen meer te zien, want Ger heeft duidelijk een voorliefde voor het experimenteren met vaten. Zo zijn er ex-sherry en ex-stout vaten te vinden, maar ook rode wijn en port vaten die van wijnboeren uit de eigen regio komen!
Smaak en beleving
Bij alles wat Ger maakt staan smaak en beleving voorop. Dat zie je terug in de productiewijze, want Ger stookt zijn whiskey’s langzaam zodat hij zoveel mogelijk smaak in het distillaat krijgt. Maar ook in het beleid, whiskey is gemaakt om te drinken en daarom heeft zelfs Ger zelf geen voorraad meer van zijn vorige releases staan. Whiskey moet open en het moet op, want het is gemaakt om van te genieten.
Tijd om te proeven
Over genieten gesproken! Na de rondleiding was het tijd voor een proeverij en zoals Ger dat dus wel vaker doet werd dat gecombineerd met enkele andere whisky’s. Of eigenlijk moet ik zeggen whiskey’s! Want Dirk Jan had enkele prachtige Ierse Whiskey’s meegenomen om te proeven. Gezien de liefde van Ger voor Ierland en haar nationale drank sloot dit natuurlijk perfect aan.
Dirk Jan schonk voor ons eerst de Maple Mayhem van Blacks Distillery en vervolgens de Dingle Single Malt. Twee heerlijke drams die ik op deze blog al vaker heb beschreven (zie dit artikel). Maar wat er daarna kwam was ook nieuw voor mij. We kregen twee samples te proeven van Mwórveld Distillery, wetende The Fifth en dus dat exclusieve voorproefje van The Sixth.
Proefnotities
Alle expressies van Mwórveld Distillery zijn ongekleurd, niet koud gefilterd en gebotteld op 49% zonder Age Statement.
Mwórveld The Fifth
Neus:
Een buitengewoon kruidige neus met een focus op vanille verwelkomend mij bij het benaderen van mijn glas. Er is volop venkel te vinden, evenals varen, kaneel en een dun laagje mos. Maar achter die kruidige en vegetale tonen vind ik ook de invloed van de sherry terug. Verstopt achter de initiële noten van deze whiskey vind ik dadels, rozijnen en gedroogde cranberries.
Palet:
Op het palet is deze dram veel zoeter dan ik op basis van de neus zou hebben verwacht. Aardbeienjam en honing zijn erg dominant terug te vinden. Een lichte hint van poedersuiker is ook aanwezig en dit alles gaat gepaard met een lekker pitje van witte peper. De rozijnen veranderen van sultanas op de neus naar blanke rozijnen hier op het palet. En qua type zoetheid doet het me een beetje denken aan een sauternes dessertwijn.
Afdronk:
De afdronk duurt relatief lang en de smaken blijven met een golvende intensiteit hangen. Af en toe steekt het pepertje weer zijn kop op en dan komt weer een laagje van de aardbeienjam naar voren. Richting het eind van de afdronk veranderd de aardbeiennoot meer naar een peer, die me enigszins doet denken aan een perenijsje. Zeker geen slechte noot om op af te sluiten.
Conclusie:
Een aangename en toegankelijke dram whiskey, met meer dan voldoende complexiteit om ook de liefhebber te kunnen bekoren. Ik miste soms wat samenhang tussen de verschillende smaken en zeker op de neus vond ik het contrast soms net iets te groot. Dat gezegd hebbende, ik ben erg onder de indruk van de complexheid van smaken in een toch (relatief) jonge whiskey. Dit is een expressie die ik maar wat graag met wat meer leeftijd zou hebben geproeft en het maakt mij in ieder geval enorm enthousiast om in de toekomst vaker whiskey’s van Ger te gaan proberen.
Waardering:
81/100
Mwórveld De Zesde
Neus:
Het contrast met The Fifth is op de neus immens. De eerste noot die me opvalt is kaas! Een combinatie van overjarige goudse kaas en wat brie om precies te zijn. Dit zijn geuren die je niet vaak aantreft in whisky en dat is iets wat ik enorm kan waarderen van een jonge distilleerderij. De kaas wordt gecomplimenteerd door een laagje mango chutney en een gezonde plak vijgenbrood. Er valt mij ook nog een klein beetje zwavel op, vergelijkbaar met een vers afgestoken lucifer. Al met al een geweldige neus, een beleving op zich!
Palet:
Wederom vind ik hier veel meer zoetheid dan ik had verwacht. De aardbeienjam komt weer terug en vormt een mooie link naar de vorige dram. Maar daar houdt de vergelijking ook meteen op. De smaken hier zijn veel beter uitgebalanceerd en complimenteren elkaar op prachtige wijze. Er is huisgemaakte stroop, dadel, steranijs, honingdrop en een klein beetje laurier terug te vinden in deze dram. De manier waarop deze smaken elkaar afwisselen is echter waar ik nog het meest van onder de indruk ben. Mellow, zo zou ik het het liefst omschrijven. Alsof je je op een kabbelend riviertje bevindt dat je langzaam langs de smaken voert. Er is ook een licht pepertje aanwezig, maar die noot blijft erg vriendelijk en mild.
Afdronk:
De afdronk is minder intens dan bij The Fifth en blijft minder lang hangen. Het vormt een prachtig decrescendo van aanwezige smaken, zonder echt door te blijven evolueren. De afdronk is het enige punt waarop ik The Fifth boven de The Sixth zou schalen, maar dat gezegd hebbende… het palet van The Sixth was zo intens goed dat ik maar wat blij ben met het nagenieten van die smaken dat deze afdronk te bieden heeft.
Conclusie:
Ik ben zelden zo onder de indruk geweest van een jonge whiskey als mij hier vandaag overkwam. Met de funky kaas noten op de neus als absoluut hoogtepunt, wat een intens gave beleving om dat soort geuren uit de neus van deze whisky te kunnen halen. Het palet was complex en uitgebalanceerd en eveneens gewoon onwijs goed. De afdronk is het enige punt wat van mij wellicht nog wat intenser had gemogen, maar dat is ook gewoon omdat ik zo lang mogelijk wil kunnen nagenieten van deze dram.
Waardering:
89/100
