Weer een zondag, weer een Live SMWS adventskalender proeverij op Instagram met Tim (@singlemaltsnob) en Michiel (@whisky_in_a_labcoat). En vanavond werden we verrast met Hits the Sweet Spot, een 17 jaar oude Glen Grant gerijpt in een first fill ex-bourbonvat. Helaas was dit ook de laatste zondag voor Kerstmis van de adventskalender. Wat betekent dat er geen live shows meer zijn voor de adventskalender van dit jaar. We hadden echter zoveel plezier dat we hebben afgesproken om in de toekomst meer live proeverijen te doen. Niet noodzakelijk SMWS of adventsthema's, maar gewoon drie vrienden die een paar borrels delen en praten over wat we in onze glazen ontdekken. Maar laten we teruggaan naar de dram van vandaag, want we gaan uitvinden of hij echt... de sweet spot raakt.
Proefnotities: Society Cask 9.229 "Hits the Sweet Spot"
ABV: 55% (110 proof)
Leeftijd: 17 jaar oud.
Distilleerderij: Glen Grant
Gebotteld door: De Scotch Malt Whisky Society
Categorie: Single Malt Scotch Whisky
SMWS smaakprofiel: Zoet, fruitig en zacht
Chill-filtered: Nee
Natuurlijke kleur: Ja
Neus:
Toen we naderbij kwamen werd meteen duidelijk waarom ze Hits the Sweet Spot als naam voor deze dram hadden gekozen. Er is een dikke laag poedersuiker, en ook wat karamel. Het doet denken aan de sneeuwcaramelbollen die een jeugdfavoriet waren bij de plaatselijke apotheek. Er zit ook een heel lichte grasachtige noot in, maar het is vers gras (niet gemaaid gras, wat bij mij meestal een sterkere band oproept). Er is ook wat kunstmatig fruitsnoep, zoals een fruittella. En er is ook een "koekjes" noot, specifiek aardbeiensmaak Liga koekjes. Eigenlijk is deze neus een stap in een snoepwinkel. Water onthult meer poedersuiker en vermindert de kunstmatige fruittonen een beetje. Maar het blijft erg zoet.
Palet:
Op het puntje van de tong krijg je een sterk gevoel van die kunstmatige fruitsmaken. Maar deze keer is het vloeibaar fruit in een hard snoepje. En niet zozeer het romigere kunstmatige fruit dat we op de neus vonden. Maar zodra je voorbij het puntje van de tong komt, wordt het gehemelte zo bitter dat het de andere smaken overweldigt. Het is geen onaangename bitterheid, maar het overschaduwt op een bepaalde manier. Ik krijg ook een biertoets van deze dram, vergelijkbaar met wat je zou kunnen vinden in een sterk Belgisch bier. Misschien doet de bitterheid van deze dram me enigszins denken aan de bitterheid in een bier. Het toevoegen van water vermindert de bitterheid aanzienlijk en vervangt hem door wat kruidigheid. Het is geen erg expressieve kruidigheid en het blijft vrij mild; in mijn ogen komt een witte peper het dichtst in de buurt.
Afdronk:
De afdronk is lekker lang. De bitterheid van het gehemelte verzacht op een zeer aangename manier, en het maakt Hits the Sweet Spot tot een dram om achterover te leunen en te ontspannen. De karamel en poedersuiker komen ook terug in de afdronk. Dat maakt hem meer afgerond dan het gehemelte en de neus van deze dram. In zekere zin brengt de afdronk het beste van beide.
Conclusie:
We hebben eindelijk een dram met een beetje meer leeftijd. En deze dram laat zien dat dat je precies... niets zegt. Begrijp me niet verkeerd, ik vond deze dram best lekker. Maar als ik hem blind had geproefd, had ik hem nooit 17 jaar gegeven. Misschien kan de bitterheid van het gehemelte er op wijzen, maar toch heb ik menig oudere dram gehad die helemaal niet overdreven bitter was. Wat het gehemelte van deze dram soms wel is. De zoetheid van de neus is iets waar ik erg van hield, ook al kan het soms een beetje overweldigend worden. De afdronk is waar deze dram echt schittert. Alles raakt in evenwicht en het is een absoluut genot om achterover te leunen en een tijdje te genieten van de afdronk.
Waardering:
82/100
Hoe wist ik dat dit een Glen Grant was? Kijk maar naar de code en vind het in mijn SMWS codes lijst!
