Afgelopen vrijdag besloten de verloofde en ik dat het tijd was om de stad een beetje te verven. We hadden de hele week hard gewerkt en nauwelijks tijd met elkaar doorgebracht, dus gingen we naar de Malt Vault in Utrecht om bij te praten onder het genot van een drankje. The Malt Vault is een absoluut prachtige locatie, gevestigd in een van de oude opslagruimtes langs de oude Utrechtse werf. We kozen de plek vanwege de prachtige historische locatie, maar ook omdat ze een heerlijke selectie cocktails hebben voor haar, en een uitgebreide collectie whisky's voor mij.
De Malt Vault heeft een zeer doordacht systeem voor het bestellen van uw drankjes. Langs de oude muren van de kluis zijn drie secties en drie planken, tot de nok toe gevuld met flessen whisky. De secties vertegenwoordigen smaakprofielen: Light, Rich en Smokey. De planken vertegenwoordigen de waarde van de flessen, met vaste prijzen voor de hele plank. Je kunt losse glazen bestellen, of een flight. Als u een flight bestelt, kiest u een rij: Lust, Bliss, of Ascendance. En dan kiest u een dram uit elke sectie, zodat uw flight u door alle drie de smaakprofielen voert.
Er is keuze genoeg, dus het duurde even voordat ik wist wat ik zou krijgen. Ik koos al snel voor een vlucht door de Bliss categorie. Maar keuzes maken binnen die categorie "proefde" moeilijker, er was gewoon zoveel om uit te kiezen. Uiteindelijk koos ik voor een dram van Bruichladdich Islay Barley 2013, gevolgd door een dram van Green Spot Chateau Montelena. De uiteindelijke keuze viel op Ardbeg Corryvreckan. En natuurlijk nam ik de vrijheid om tijdens het nippen wat proefnotities op te schrijven om met jullie te delen!
Proefnotities: Bruichladdich Islay Barley 2013
Stats:
ABV: 50% (100 proof)
Leeftijd: 8 jaar oud
Distilleerderij: Bruichladdich
Eigendom van: Rémy Cointreau
Categorie: Single Malt Scotch Whisky (Islay, maar zonder pit)
Awards: Onbekend
Chill Filtered: Nee
Natuurlijke kleur: Ja
Neus:
De Islay Barley heeft een zeer bloemige neus, die me een beetje aan viooltjes doet denken. Er zijn ook wat witte druiven en een heel klein beetje mout. Dat alles wordt echter gedomineerd door de geur van vers gemaaid gras en hooi, die me doet denken aan opgroeien op het platteland en spelen in de velden. Een heerlijk speelse neus, met een trip door het verleden. Een druppel water voegde verrassend genoeg wat zeespray en zeewier toe aan de mix, wat me eerder helemaal niet was opgevallen. Toch doet het me meer denken aan het platteland dan aan de kust.
Palet:
De eerste slok was verrassend kruidig. Verrassend, omdat ik dat helemaal niet oppikte in de neus. Toen de verrassing ervan eenmaal een beetje wegebde was het nog steeds aanwezig, maar er kwamen ook andere smaken naar voren. Het gehemelte wordt gedomineerd door zoethout, vanille en eikenhout. Er is ook wat mout, maar veel minder dan ik had gedacht. Na de eerste paar slokken ontdekte ik ook wat vijgen. Alles bij elkaar zorgt het voor een intrigerend verhemelte. Hier had de druppel water een nog diepgaander effect. De zoetheid van de zoethoutwortel werd geaccentueerd en het voegde donkere chocolade toe aan de mix.
Afdronk:
De afdronk is lang en licht bitter. De hints van vijg blijven en de mout die ik op de een of andere manier verwachtte begint een grotere rol te spelen. Het doet me zelfs wat aan bier denken, een pale ale om precies te zijn. Er zijn ook wat hints van groene thee, maar die zijn maar heel flauw. Een druppel water verandert de bitterheid. Het wordt niet hoger of lager, het verandert het gewoon. Het is een ander soort bitter, minder onstuimig maar nog steeds zeer aanwezig.
Conclusie:
Ik waardeerde deze dram echt. Het was mijn keuze uit het "lichte" gedeelte van mijn vlucht en ik moet zeggen dat hij daar nauwelijks in paste. Persoonlijk denk ik dat hij qua intensiteit en complexiteit heel dicht bij mijn dram uit de "rijke" sectie zit. Dit is geen dram om terloops aan te nippen, dit is een dram om de tijd voor te nemen, zodat je het verhaal dat hij te vertellen heeft kunt waarderen. De smaken zelf worden meestal licht genoemd, maar in deze dram is hun aanwezigheid groot en krachtig. En persoonlijk... hou ik daarvan.
Waardering:
88/100
Prijs/kwaliteit:
B+
Proefnotities: Green Spot Chateau Montelena
Stats:
ABV: 46% (92 proof)
Leeftijd: 11 jaar oud (gewone Green Spot 12 maanden gerijpt in Zinfandel vaten)
Distilleerderij: Midleton (geproduceerd voor Mitchell and Son's)
Eigendom van: Pernod Ricard
Categorie: Single Pot Still Irish Whiskey
Awards: The Irish Whisky Masters Zilver (2020) en Goud (2019), IWSC Zilver (2019)
Chill Filtered: Nee
Natuurlijke kleur: Ja
Neus:
De neus is fris en deed me onmiddellijk denken aan een kabbelend beekje. Er is wat appel, een grasachtige noot en een vleugje vanille. Maar het is de groene appel die overheerst, hoewel er soms ook een zoetigheid als limonade in zit. Het is alsof je in de schaduw van een appelboom vertoeft, luierend in het gras met je voeten bungelend in het water. Aangenaam, zoals de eerste warme dagen van de zomer. Een druppel water heeft een beetje magie deze keer, het verandert de appel van groen naar rood. Het schreeuwt nu "Pink Lady" appels naar me.
Palet:
Dit is veel explosiever dan ik had verwacht. Ik kom uit de boomgaard en zie dat de stroom een stortvloed is geworden. Er is veel en veel zoetheid hier en het is dik als een siroop. Het doet me een beetje denken aan maple syrup. Er is een vleugje eikenhout dat het niet te zoet maakt, maar de stroperige zoetheid is er zeker. Een beetje rode peper probeert zich ook te tonen, maar komt nauwelijks boven de rietvelden uit. Een druppel water tempert het gehemelte enigszins en brengt de afdronk veel sneller naar voren.
Afdronk:
Er verschijnt een schijnbare bitterheid die na verloop van tijd sterker wordt. De appel lijkt ook weer op te duiken, maar de bitterheid wordt alleen maar sterker en duwt de herinnering aan de appel verder terug. Na verloop van tijd gaat de appel over in citroen. De afdronk is niet zo lang als de vorige dram, ik schat hem op een gemiddelde lengte. Een druppel water voegt wat chocolade toe aan de afdronk, maar het verhoogt ook de bitterheid nog meer. De afdronk is niet mijn favoriete deel van deze dram.
Conclusie:
Dit is een goede en aangename dram. Die neus heeft het spul om dromen te inspireren. Maar na de neus gaat het een beetje bergafwaarts. Het gehemelte is een beetje te zoet naar mijn smaak, maar nog steeds complex genoeg om voldoende aanbod te hebben voor degenen die dat specifieke smaakprofiel waarderen. Dus hoewel het niet echt mijn ding is, vind ik het toch een goede gehemelte. Ik heb echter het gevoel dat de afdronk een teleurstelling is. Het is gewoon geen dram waarvan je kunt nippen en daarna nog een tijdje kunt nagenieten. En dat is jammer, want daar hou ik van.
Waardering:
85/100
Prijs/kwaliteit:
B
Proefnotities: Ardbeg Corryvreckan
Stats:
ABV: 57,1% (114,2proof)
Leeftijd: NAS
Distilleerderij: Ardbeg
Eigendom van: Louis Vuitton Moët Hennessy
Categorie: Single Malt Scotch Islay Whisky
Awards: International Spirits Challenge Gold (2019), Liquid Gold Award Jim Murray (2014), San Francisco World Spirits Competition Double Gold & Winner (2013) Silver (2017), The Scotch Whisky Masters Master (2013), WWA World's Best Single Malt & Best Islay Malt (2010), IWSC Silver Outstanding (2013 & 2017) & Silver (2014 & 2019).
Chill Gefilterd: Geen
Natuurlijke kleur: Ja
Neus:
Onmiddellijk slaat de turfrook als een hamer in je gezicht. Er is ook wat zeespray, drijfhout en brak water, maar niets dat de turf kan overweldigen. Er is helemaal geen zoetigheid. Het is ruw en ongetemd. Als een wild beest dat je nooit zult leren temmen, bezit het alle ruwe kracht en het enige wat je kunt doen is genieten van de rit. Probeer hem ook niet te temmen met water, ik betwijfel of zelfs een liter dat kan.
Palet:
Het is recht in je gezicht, als een dronken zeeman die een gevecht probeert uit te lokken. Overweldigend dik en rokerig maar ook zoet. Maar niet overweldigend op een slechte manier, meer als meegesleurd worden door een sterke stroming terwijl je weet dat je weer veilig aan land komt. Het is de rit van je leven. Er komt honing, turf en drijfhout voorbij drijven. En zelfs enkele kersen drijven voorbij in deze wervelwind van een dram. Deze dram is vernoemd naar een draaikolk in de Schotse oceaan en ik kan alleen maar zeggen tegen degene die hem vernoemd heeft: Goed gedaan! Dit is complex, gepassioneerd, luxueus en dik. Geweldig!
Afdronk:
Deze finish zet een nieuwe standaard voor het woord "lang" als beschrijving. Het is niet gewoon lang, het is zeer lang. Hij is kruidig en er is wat eikenhout, maar helemaal niet overweldigend. De zoetheid is er nog steeds en een bitterheid komt ook tevoorschijn, maar die vervaagt gelijkmatig, langzaam en mooi. De storm sluit zich en langzaam wordt de wereld weer normaal.
Conclusie:
Dit was zonder twijfel het hoogtepunt van de avond. Al moet ik wel zeggen dat je een beetje een turfhoofd moet zijn om deze dram te waarderen. Ik liet mijn verloofde een slokje proeven en ze vond het ronduit walgelijk. Vol ongeloof hoe ik van zo'n drankje kon genieten. Maar ik vond het prachtig en glorieus. Alsof je de storm bereed en getuige was van een verhaal om nooit te vergeten. Gebruik deze dram niet om iemand kennis te laten maken met turf, gebruik hem om een turfkop mee te nemen op een ervaring van zijn leven. Deze zal zeker worden toegevoegd aan mijn collectie, eerder vroeger dan later.
Waardering:
92/100
Prijs/kwaliteit:
A-
Klik hier om meer te weten te komen over hoe ik mijn proefnotities maak en hoe ik de waardering en waarde bepaal.
