Weer een dag, weer een dram. En vandaag zijn we aangekomen bij de 14e van deze adventskalender. Vanavond mogen we ons glas vullen met Sweeties in the Forest, een 12 jaar oude dram van Glenlossie. Gerijpt in een tweede ex-bourbon vat. Glenlossie is als single malt vooral te vinden in onafhankelijke bottelingen, wat het interessant maakt om het profiel van de distilleerderij te leren kennen, omdat er geen basislijn (of kernassortiment) is om het mee te vergelijken. Ik ben benieuwd hoe dat in deze specifieke dram uitpakt.
Proefnotities: Society Cask 46.126 "Sweeties in the Forest".
ABV: 55.4% (110,8 proof)
Leeftijd: 12 jaar oud
Distilleerderij: Glenlossie
Gebotteld door: De Scotch Malt Whisky Society
Categorie: Single Malt Scotch Whisky
SMWS smaakprofiel: Sappig, eiken en vanille
Chill-filtered: Nee
Natuurlijke kleur: Ja
Neus:
Meteen zijn er zoete appels, als een gouden stremsel. Maar er is ook wat kaneel en koekjesdeeg, waardoor deze neus weer een zoete traktatie is. Net als gisteren. Deze mist echter een beetje complexiteit in vergelijking met de dram van gisteren, want ik kan moeilijk iets anders onderscheiden dan die eerste tonen. Een paar druppels water onthullen een handvol poedersuiker gestrooid over de eerder genoemde appels. En het koekjesdeeg verandert in vers gebakken koekjes, met een laagje glazuur erop.
Palet:
De eerste aanraking in de mond doet denken aan een droge witte wijn. Misschien komt een Verdejo het dichtst in de buurt. Er zijn ook wat potloodschaafsel en een lichte hint van zoethout. Het is vrij zacht voor een vat sterkte dram, hoewel je merkt dat er wat brand op de achterkant van het gehemelte. Ik krijg ook hints van vijverwater, en helaas weet ik wel hoe dat smaakt (omdat ik menig zomer mijn voetbal uit de plaatselijke vijver heb gevist en er vaker dan me lief is in ben uitgegleden). Het is zeker een aangename smaak, maar ook weinig inspirerend. Net als de neus gebeurt er gewoon niet zoveel. De druppels water maken het mondgevoel nog dunner, maar het onthult wel een vreemde muffe biertoets die ik niet helemaal kan waarderen. Het redt zich een beetje door ook wat anijs te onthullen.
Afdronk:
De afdronk is vrij kort, zelfs toen ik ervan genoot op vatsterkte. Hij is echter niet onaangenaam. Er is meer appelmoes en een lichte tanninebitterheid aan de zijkanten van de tong. Dit alles verdwijnt echter te snel naar mijn smaak, waardoor je slechts een lichte spearmint overhoudt die ik niet bijzonder wenselijk vind. Misschien is het daarom wel een goed drankje voor na het eten. Nu ik erover nadenk, het doet me een beetje denken aan een after eight chocolate... Het water verandert de afdronk enigszins. Het voegt een beetje lengte toe, en vervangt de meeste van de vorige smaken door een zwarte thee noot.
Conclusie:
Er is niets mis met deze dram van Sweeties in the Forest. Het is aangenaam genoeg en ik zou het niet erg vinden om hier ooit nog een dram van te drinken. Maar als ik kon kiezen, zou hij waarschijnlijk niet bovenaan mijn lijst staan. Soms wil je gewoon iets aangenaams, en dit geeft je dat. Het verrast je op geen enkele manier. En zoals ik al zei, dat kan soms goed zijn, maar meestal verwacht ik iets meer van mijn drams. Deze zou niet op mijn kerstlijstje komen.
Waardering:
74/100
Hoe wist ik dat dit een Glenlossie was? Kijk maar naar de code en vind het in mijn SMWS codes lijst!
