Toen ik @notanotherwhiskyman een paar weken geleden bezocht, had ik niet gedacht dat het zo lang zou duren om deze recensie te maken. Hij heeft me verschillende Ierse monsters gegeven en ik was van begin af aan van plan een dubbele review te doen met de West Corks. Helaas werd ik een beetje overspoeld met werk, maar vanavond heb ik eindelijk wat tijd gevonden om achterover te leunen en te ontspannen met deze drams. Dus hier gaan we: West Cork Irish Stout Cask vs West Cork Cask Strength, welke komt als beste uit de bus?
Proefnotities: West Cork - Irish Stout Cask
Stats:
ABV: 40% (80 proof)
Leeftijd: NAS
Distilleerderij: West Cork Distilleerderij
Eigendom van: West Cork Distillers
Categorie: Blended Irish Whiskey
Awards: Onbekend
Chill Filtered: Onbekend
Natuurlijke kleur: Onbekend
Setting:
Netjes gedronken in een Glencairn, hoewel ik mijn Irish meestal in een Túath drink (maar daar heb ik er maar één van). Na een lange werkdag, halverwege in mijn stoel met mijn laptop in de aanslag.
Neus:
De neus is zeer moutig, met een paar citrusbloemen. Meer specifiek krijg ik citroen. Er is een scherpte in de neus, maar niet veel diepte. Ik bespeur nog geen stout-invloeden. Een druppel water verbetert de neus, maakt hem bloemiger en tempert de moutigheid een beetje.
Palet:
Dit is een vreemde dram. Hij begint erg waterig en ik heb het gevoel dat alle smaak in de afdronk zit, er zit helemaal niet veel in de mond. Misschien een klein vleugje eikenhout en wat citrus. Maar ik heb bijna het gevoel dat ik "geïnfuseerd" water drink. De druppel water maakt dit nog wateriger in de mond (geen woordspeling bedoeld).
Afdronk:
De afdronk is waar de Stout Cask eindelijk begint te schitteren. Het is eigenlijk een behoorlijke afdronk die vrij lang blijft hangen. Het begint met Stout en ontwikkelt zich dan langzaam tot pure chocolade. Het is een groot contrast met het gehemelte. Hier toont de waterdruppel zich echt als een vergissing, het haalt de Stout en donkere chocolade tonen een beetje naar beneden en onthult zelfs wat van de bitterheid die ik ook vond in de finish van de Cask Strength.
Conclusie:
Ik vind dit een opmerkelijke dram. Vooral vanwege het contrast tussen gehemelte en afdronk. Dit betekent echter niet dat ik het een erg plezierige dram vind. Ik ben blij dat ik het geprobeerd heb en het heeft mijn interesse gewekt om meer Stout Cask whisky's te proberen, maar ik zal geen fles kopen. Als je de invloed van Stout Cask op whisky wilt proberen, raad ik je ten zeerste aan in plaats daarvan de Jameson Stout Cask te kiezen. Ongeacht het betaalbare prijskaartje van deze fles.
Waardering:
66/100
Prijs/kwaliteit:
C
Proefnotities: West Cork - Cask Strenght
Stats:
ABV: 62% (124 proof)
Leeftijd: NAS
Distilleerderij: West Cork Distilleerderij
Eigendom van: West Cork Distillers
Categorie: Blended Irish Whiskey
Awards: Onbekend
Chill Filtered: Onbekend
Natuurlijke kleur: Onbekend
Setting:
Naast de Irish Stout Cask geproefd, dus hetzelfde als hierboven.
Neus:
De neus doet me onmiddellijk denken aan het binnenstappen van een Kelo sauna. Er is wat warmte en een heleboel geurig hout. Er zit wat honing in, maar je moet er echt naar zoeken. Het is een beetje muf. Er is zeker meer diepte in de neus van deze vergeleken met de Stout Cask, hoewel ik de neus van de Stout prefereer. Een druppel water maakt de neus evenwichtiger, omdat het hout een beetje wordt afgezwakt. Het wordt zelfs zeer aangenaam.
Palet:
Ik krijg meteen een sterke Bourbon invloed. Er is veel bruine suiker, appels en rozijnen. Misschien vinden ook een paar kersen hun weg naar het gehemelte (hoewel niet erg uitgesproken). Dat Kelo hout is er ook, maar het wordt overschaduwd door de bruine suiker. Hij houdt niet zoveel branderigheid vast als je zou verwachten van een 62% whisky. Ik krijg niet veel verschil van de druppel water, ik denk dat ik veel meer water zou moeten toevoegen om een verandering te vinden. Maar het is eigenlijk aangenaam zoals het nu is, dus heb ik besloten het te laten staan.
Afdronk:
In tegenstelling tot de Stout Cask ontwikkelt deze zich niet echt verder in de afdronk. Maar hij heeft wel een behoorlijke lengte. De smaken van het gehemelte vervagen langzaam en laten een bittere eik achter. Het vervagen van de smaken is aangenaam, maar de bitterheid waarmee hij eindigt is iets wat ik snel wil wegspoelen. En helaas blijft die smaak eigenlijk vrij lang hangen. Hier heeft de druppel water echter een heel positief effect, de bitterheid vervaagt en de melasse neemt het over.
Conclusie:
Voor slechts 10 euro meer dan de Stout Cask krijg je een degelijke cask strength whisky die een goed "huwelijk" tussen bourbon en Irish laat zien. Als je een grote fan bent van een van beide categorieën zou je deze whisky eens moeten onderzoeken. Het is zeker niet de beste dram ooit, maar hij is aangenaam en betaalbaar. En dagelijkse slokjes die toevallig op vatsterkte zijn? Die kom je niet vaak tegen. Grote waarde, fatsoenlijke dram.
Waardering:
78/100
Prijs/kwaliteit:
B+
Ding, Ding, Ding... En de winnaar is: de West Cork Cask Strength!
Klik hier om meer te weten te komen over hoe ik mijn proefnotities maak en hoe ik de waardering en waarde bepaal.
