Gisteren was ik op bezoek in Antwerpen België, en terwijl ik in de buurt was besloot ik een bezoekje te brengen aan de TastToe whiskywinkel in Boortmeerbeek. Zonder twijfel een van de grootste whiskywinkels van België, met meer dan 3000 verschillende flessen om uit te kiezen. Daar had ik het geluk deel te nemen aan een proeverij van W.D. O'Connell Irish Whiskey's, gegeven door niemand minder dan Daithí O'Connell, de eigenaar van het merk zelf. Maar daarover meer in de toekomst, want vandaag bespreek ik een van de flessen die ik in die dag in de winkel heb opgepikt. De Thompson Bros. SRV5!
Deze SRV5 is een whisky samengesteld uit verschillende single malts, die allemaal minstens 8 jaar hebben gerijpt alvorens te worden samengevoegd in een Solera vat van 1200 liter. Hier worden de verschillende malts geïntegreerd met de whisky van de vorige batch, totdat het team de volgende batch klaar acht voor het bottelen. De fles waar ik mezelf vandaag een dram uit schonk bevat whisky van de tweede batch.
Proefnotities: Thompson Bros. SRV5
Stats:
ABV: 48,5% (97 proof)
Leeftijd: 8 jaar oud
Gebotteld door: Thompson Brothers
Categorie: Blended Malt Scotch Whisky
Chill-Filtered: Nee
Natuurlijke kleur: Ja
Setting:
Het is een drukke week geweest en vandaag heb ik mezelf een vrije dag gegund, maar omdat ik in het weekend graag een borreltje drink besloot ik om toch een recensie in mijn vrije tijd te verwerken. Whisky wordt tenslotte het best gedronken samen met vrienden! Ik heb gisteren verschillende flessen gekocht, maar van mijn aanwinsten wilde ik het liefst de Thompson Bros. SRV5 proberen. Dus, ik schonk het vloeibaar goud zonder ijs in een Glencairn, legde mijn voeten op de bank en begon te schrijven.
Neus:
Er is slechts een kleine hint naar turf op de de neus, maar toch merk je het direct op. Het is een klein rooklaagje dat doet denken aan het bakken van een dessert in je oven terwijl er nog wat broodkruimels liggen te verkolen. De dessertnoot die ik krijg komt dicht in de buurt van citroenvla, hoewel er ook wat banaan in zit. Er is wat poedersuiker, en er zit een vettige deegachtige kwaliteit in die me doet denken aan oliebollen. Nu ik erover nadenk... dit doet me heel erg denken aan "Berliner Bollen", de met custard gevulde variant van de eerder genoemde Nederlandse lekkernij. Water zorgt voor wat tropische invloeden, want ik merk ineens gedroogde ananas in mijn dram.
Palet:
In de mond krijg ik een mengsel van licht onrijpe bananen, limonadesiroop en poedersuiker. In vind ook wat licht bittere (zeer aangename) tonen, die ik op de neus niet kon vinden. Maar verder lijkt het een goede progressie van geur naar smaak. Het mondgevoel is vrij olieachtig, maar niet zo vet als ik op basis van de neus had verwacht. Het brengt de dram meer in de richting van een citroenvlaai dan naar de "Berliner Bollen". Uiteindelijk was dit niet een progressie die ik zag aankomen, maar desalniettemin een zeer aangename. Ik ben blij dat het toevoegen van water dezelfde ananastoon oplevert als in de neus. Verder vind ik met water ook wat honing.
Afdronk:
De afdronk blijft vrij lang hangen en het is de citroentaart die hier de boventoon voert. Veel van de romige en olieachtige smaken lijken een beetje naar de achtergrond te verdwijnen, en laten bijna een granige invloed op de drank achter. Ik vind helemaal geen turf in de afdronk, het doet me eerder denken aan een koolzuurhoudende drank, want het laat een soortgelijk tintelend gevoel achter op de tong. Het is alsof je net een slokje koolzuurhoudende limonade hebt genomen (ik krijg er een Spa Citroen/Cactus noot van, voor degenen het kennen). In de afdronk onthult het toegevoegde water iets van de honing die ik in de smaak aantrof na het toevoegen van water. Maar meer dan dat verhoogt het de bitterheid van het eikenhout met een behoorlijke marge, en intensiveert het het gevoel van koolzuur. Ondanks de hogere intensiteit blijft het echter een aangename bitterheid.
Conclusie:
Gezien de leeftijdsaanduiding van slechts 8 jaar ben ik nogal verrast door de brutaliteit van de smaken die deze dram met zich meebrengt. Deze dram heeft veel te bieden, maar tegelijkertijd blijft het nog steeds een zeer betaalbaar. Ik heb er minder dan 50 euro voor betaald en voor een Solera Finished dram lijkt me dat meer dan redelijk. Ik ben benieuwd wat de volgende batches zullen brengen en hoe het solera vat de volgende whisky's zal beïnvloeden. Deze tweede batch heeft al behoorlijk wat te bieden, en het zal met de volgende batches waarschijnlijk alleen maar beter worden.
Waardering:
87/100
Prijs/kwaliteit:
B
Klik hier om meer te leren over hoe ik mijn proefnotities schrijf. En op welke manier ik mijn waardering en waarde bepaal.
