Het is de 25e van januari, wat betekent dat vanavond over de hele wereld mensen Burns Night vieren. De perfecte avond voor wat haggis, neeps en tatties tijdens Burns Supper, vergezeld van een paar mooie whisky's natuurlijk. Ik begin de avond met deze 8 jaar oude Balblair gebotteld door Kintra. Een onafhankelijke bottelaar uit Nederland. Als je toevallig uit Nederland komt en/of bekend bent met de Nederlandse taal, kan ik je van harte de blog van Confessions of a Whisky Freak. Hij schreef een geweldig artikel over Burns Night met een aantal heerlijke recepten om uw eigen Burns Supper te inspireren.
Dit jaar valt Burns Night samen met Whisky Wednesday, en ik wilde wat extra aandacht besteden aan Robert Burns. Daarom wilde ik een whisky kiezen die past bij Rabbie zelf. Nu had ik kunnen kiezen voor een Lowland whisky, want daar komt hij vandaan. Maar hij verklaarde ooit dat de whisky van de Lowlands een zeer ondeugende likeur was. Wat hij niet op een goede manier bedoelde. In plaats daarvan gaf hij de voorkeur aan Highland malts. Ik koos deze Balblair omdat het een van de weinige Highland distilleerderijen is die al in bedrijf was tijdens Robert Burns leven. Laten we eens kijken of deze whisky heeft wat nodig is om wat poëzie in mijzelf te inspireren.
Proefnotities: Balblair 8 (2012) - Kintra
Stats:
ABV: 57,3% (114,6 bewijs)
Leeftijd: 8 jaar oud
Distilleerderij: Balblair
Eigendom van: Inver House Distillers
Categorie: Highland Single Malt Scotch Whisky
Chill-Filtered: Nee
Natuurlijke kleur: Ja
Setting:
Vandaag nam ik de honden mee voor een lange wandeling in de bossen bij Zeist. Terwijl de temperatuur net onder nul daalde, speelden Max en Faye onverstoorbaar in de resten van de sneeuw van afgelopen weekend. Hun dikke winterjas hield hen warm en comfortabel. Na de wandeling begon ik met de voorbereiding van ons Burns Supper (hoewel ik er niet in slaagde Haggis te bemachtigen). Terwijl het eten langzaam gaart in de oven zet ik mijn laptop op mijn schoot. Ik schonk de resterende Balblair van Kintra in mijn perfecte dram-glas. En ik ben klaar voor mijn Whisky Wednesday review.
Neus:
Een stroom van gedroogd fruit begint te stromen zodra je de vloeistof in je glas schenkt. Stromen van dadels, gedroogde vijgen en pruimen worden zichtbaar zodra je het glas naar je neus brengt en een drupje honing omhult het tot een samenhangende sensatie. Ik denk aan de vruchtenpudding die ik met Kerstmis at, maar ik merk ook meer mediterrane invloeden, want ik ruik gedroogde vijgen met een suikerlaagje, die we in Zuid-Spanje als traktatie in zakjes verkopen. Naast die fruitige smaken krijg ik ook een zwarte thee noot in de neus van deze dram. Dat geeft het broodnodige evenwicht aan de zoetere aspecten. Water focust de dram op zijn zoetere kant en geeft met tonen van een dik vers gemaakt glazuur.
Palet:
In de mond is deze dram geen klein beestje. Het pakt een punch met klauwen van tannines en dikke melasse. Ook wat zoethout en laurier vinden hun weg naar het gehemelte en in mindere mate blijven ook de gedroogde pruimen en vijgen over. De tanninetonen doen me in zekere zin denken aan winegums, wat een mooi gekonfijt aspect geeft aan dit gehemelte. Het mondgevoel is even dik als de tonen van melasse en het feit dat er geen enkel delicaat aspect te vinden is in dit gehemelte, maakt deze dram tot een echt beest. Voor een smaakexplosie is dat natuurlijk prima, maar als je op zoek bent naar enige complexiteit zijn er betere drams. Deze geeft je niet echt een kijkje achter de ruwe gedaante van het monster. Water temt het monster ook niet helemaal, maar transformeert het in zekere zin wel. Ik krijg opeens wat pit die ik eerder niet opmerkte, het soort dat je ook in een hete rode peper aantreft.
Afdronk:
De afdronk heeft een gemiddelde lengte, met een mooie vermenging van hout en fruit. Iets van de zoethoutwortel vindt zijn weg naar de afdronk van deze Balblair van Kintra, maar het fruit verandert van vijgen en pruimen in bramen. Het doet me denken aan als kind het bos ingaan en mijn zakken vullen tot ze overlopen van de trossen fruit. De frustratie van mijn moeder over de vlekken in mijn nieuwe broek was het allemaal waard voor de zelfgemaakte bramenmarmelade die we daarna maakten van mijn oogst. Ik pik ook wat kruidnagel en kaneel op, wat vergeleken met de fruitigere kant van deze afdronk doet denken aan glühwein. Water vergroot de afdronk en maakt alle smaken intenser, maar duwt hem meer naar de bittere noten van hout. De rode peper die ik in de mond kreeg na toevoeging van wat water vindt ook zijn weg naar de afdronk.
Conclusie:
Deze 8 jaar oude Balblair van Kintra betekende voor mij het begin van Burns Night, maar ik zou niet zeggen dat het een dram is die recht doet aan de erfenis van de man. De nationale bard van Schotland was een van de grootste dichters die ooit hebben geleefd, en goede poëzie kent nuance. Dat is niet iets wat ik in deze dram terugvind. Maar dat gezegd hebbende, hij is heerlijk! Hij is gedurfd en vol van smaak en als je van zoetere tonen in je whisky houdt, denk ik dat je blij zult zijn met deze. Het is een prachtig dessert, kerstpudding in een glas. Misschien geen meesterwerk, maar niettemin zeer aangenaam. Met ongeveer 60 euro is hij ook niet duur, maar er is meer.
Waardering:
85/100
Prijs/kwaliteit:
C
Klik hier om meer te leren over hoe ik mijn proefnotities schrijf. En op welke manier ik mijn waardering en waarde bepaal.
