Aan het begin van de zomer bezocht ik a Trip to Whiskyland, een festival georganiseerd door Peter, een goede whiskyvriend van me. Daar kwam ik Jesse tegen, bij de High Spirits stand. High Spirits is de Nederlandse importeur van een aantal geweldige merken en Jesse nodigde me uit om een keer bij hun in het magazijn een aantal van hun whisky's te komen proeven. Om te kijken of een van hun flessen wellicht zou passen in mijn Explorers Pack. Toen ik de Ardmore 11 proefde - exclusief voor Nederland gebotteld door Murray McDavid - was die beslissing in een oogwenk gemaakt.
Nu geef ik toe dat ik een beetje een "peathead" ben, ik hou wel van een stevig rokerige dram. Er is echter één ding wat een nog grotere glimlach op mijn whisky-liefhebbende gezicht kan toveren en dat is Sweet and Peat. Vanaf het eerste moment dat ik de Ardbeg Uigeadail probeerde, was ik verkocht. Net zoals toen ik voor het eerst zoutkristallen in mijn chocoladerepen vond. Zoet en hartig, ik ben er dol op!
Ardmore kan voor mij een beetje een hit en miss zijn. Het kernassortiment van de distilleerderij is nooit echt iets voor mij. Onafhankelijk gebottelde Ardmore is echter vaak geweldig. Deze Ardmore is echter een beetje extra speciaal voor mij, omdat hij is afgewerkt in Murça Tawny Port Casks. Persoonlijk ben ik dol op een goede Port Cask finish (hoewel ik weet dat de meningen daarover verdeeld kunnen zijn), dus ik keek ernaar uit om deze te proberen. En toen ik dat deed, was ik meteen verliefd!
Proefnotities: Murray McDavid - Ardmore 11
Stats:
ABV: 55,2% (110,4 Proof)
Leeftijd: 11 jaar oud
Distilleerderij: Ardmore
Gebotteld door: Murray McDavid
Vat: Gefinished in Murça Tawny Port vaten
Categorie: Highland Single Malt Scotch Whisky
Chill-Filtered: Nee
Natuurlijke kleur: Ja
Neus:
Veenbessen, zelfgemaakte aardbeienmarmelade en druppels spekvet die sissen op de hete kolen van een barbecue. Ik bedoel, kom op. Als dit de noten zijn die je meteen krijgt, moet ik dan nog meer zeggen? Maar dat doe ik graag! Want er zijn ook varkenshaasjes en ketjap gemarineerde kip te ontdekken en zelfs een vleugje hete pap met rozijnen. Hebben jullie er ook al honger van gekregen?
Palet:
Ik proef met ahornsiroop overgoten spekreepjes. Maar ook gepeperde rosbief, honinggeglazuurde ham en versgebakken pannenkoeken besprenkeld met stroop. Er is momenteel een trend in de V.S. waarbij ze gebakken kip op wafels leggen, nou... dat zit er hier ook in. Zoet en hartig tot het maximum, en ik vind het persoonlijk heerlijk! Een beetje eikenhouten tannines en zeezout brengen deze elementen echter mooi in balans. Begrijp me niet verkeerd, de whisky is nog steeds intens in elk mogelijk opzicht. Maar de smaken zijn wel in balans.
Afdronk:
De afdronk is erg lang en vleugjes van rook, gepeperde biefstuk en verkoold eikenhout blijven nog geruime tijd hangen zodat je nog even goed van kan genieten. Tegen het einde beginnen de bittere tanninetonen echter een beetje de overhand te nemen en dat is eigenlijk ook meteen het enige minpuntje dat ik deze dram kan geven.
Conclusie:
Oké, als je deze hele recensie hebt gelezen, dan weet je al dat ik deze whisky absoluut geweldig vind. Maar ik wil graag ook wat nuance aanbrengen in alle superlatieven die ik heb rondgestrooid. Deze whisky is gewoon echt mijn ding! Maar dat betekent niet dat dat ook voor jou geldt. Objectief gezien vind ik het een uitstekende whisky, maar er zijn wel een paar schoonheidsfoutjes (zoals in de afdronk). Dat gezegd hebbende... ik heb meteen een fles of twee bemachtigd voor mijn eigen collectie en ik ben erg blij dat ik deze Ardmore 11 van Murray McDavid aan mijn Explorers Pack kon toevoegen!
Waardering:
89/100
