Ik roep deze week uit tot Hogshead Week! Na reeds de 11-jarige Strathmill, was het hoog tijd dat ik begon te schrijven over de andere zes flessen van Hogshead's eerste release. Ik vroeg Toon (de man achter het merk) zelf om mij te adviseren over de combinaties binnen de line-up, en ik zal zijn expertise volgen voor mijn proefnotities. Dat betekent dat ik Hogshead Week begin met de 8 jaar oude Linkwood, gevolgd door de 11 jaar oude Benrinnes.
Voor degenen die een van mijn eerdere artikelen over Hogsheadgemist heeft; Hogshead wordt gerund door Toon, een Nederlandse whisky afficionado die stormenderhand in de industrie terecht is gekomen. Hij begon aanvankelijk met het verkopen van samples, maar kreeg al snel de kans om importeur/distributeur te worden voor verschillende geweldige indie merken. Merken werken graag met hem omdat ze de passie en expertise herkennen die hij in zijn werk legt. Het uitbrengen van zijn eigen indie label is de kers op de taart, en met Toon's kennis weet je dat je iets geweldigs zult proeven. Hogshead streeft naar een old-school stijl van whisky, die voor mij persoonlijk helemaal in mijn straatje past. Dit wordt een goede week voor mij ;).
Proefnotities: Hogshead - Linkwood 8 jaar oud
Stats:
ABV: 48 % (96 proof)
Leeftijd: 8 jaar oud
Distilleerderij: Linkwood
Gebotteld door: Hogshead Indie
Categorie: Speyside Single Malt Scotch Whisky
Chill-filtered: Nee
Natuurlijke kleur: Ja
Neus:
Een lichte maar fruitige neus benadert me zodra ik dicht bij het glas kom. Tonen van citrus en mout spelen een partijtje touwtrekken om te zien wie dominant wordt, maar uiteindelijk houden ze elkaar mooi in evenwicht. De citrustonen bestaan uit citroen en sinaasappelschil, en de mout zorgt voor wat graan- en pannenkoekentonen in de mix. Achter die eerste smaken pik ik ook wat vanille en karamel op, maar die blijven heel rustig op de achtergrond hangen. Als verlegen muurbloempjes. Water tempert de moutsmaken een beetje en versterkt de citrustonen. En plots bespeur ik ook wat honing van het gehemelte in de neus, heerlijk!
Palet:
Zo delicaat als de neus van deze dram was, het gehemelte is een heel ander beest. Hij is vol en heeft een heerlijk dik mondgevoel. Honing, rietsuiker, vanille en karamel. Ze werken allemaal samen om een dicht gelaagd gehemelte te brengen, vol met zoete lekkernijen. Achter de initiële zoetheid vind ik ook wat frisse fruitige noten en een beetje kruiden. Het kruidige doet me denken aan kaneelsnoepjes en de frisse fruitige noten brengen tonen van sappige appels voort. Water versterkt de zoetere tonen van deze dram nog, terwijl de kaneelsnoepjes worden afgezwakt. Nog steeds heerlijk, maar het neemt wel wat complexiteit weg.
Afdronk:
Kort maar krachtig. Deze blijft niet zo lang hangen als ik zou willen. Vers gras, appels en de minste tannine zorgen voor een mooie afdronk die herinneringen oproept aan de lente. Maar hij is erg gedempt en vervaagt vrij snel. Het is altijd jammer als een geweldige afdronk maar kort duurt, want je wilt hem zo lang mogelijk koesteren. Maar het is altijd beter dan een slechte afdronk die eeuwig duurt! Water maakt de tannines in de afdronk meer uitgesproken en voegt de broodnodige lengte toe, maar het neemt ook wat complexiteit weg.
Conclusie:
De drinksterkte waarop deze dram is gebotteld behoeft geen aanpassing, hij komt tot u in zijn beste vorm. Deze Linkwood is gerijpt in een refill vat, en op zijn relatief jonge leeftijd laat hij het karakter van de distilleerderij mooi doorschemeren. En in het geval van Linkwood zal ik dat altijd als een zegen beschouwen. Als je bedenkt dat je deze onafhankelijk gebottelde, natuurlijke kleur, ongefilterd, Hogshead Linkwood kunt krijgen voor slechts 43 euro... dan denk ik dat je de deal van je leven krijgt! Hij heeft misschien niet dezelfde snaar bij mij geraakt als de Strathmill, maar dit is weer een geweldige whisky van Hogshead.
Waardering:
88/100
Prijs/kwaliteit:
A
Proefnotities: Hogshead - Benrinnes 11 jaar oud
Stats:
ABV: 48 % (96 proof)
Leeftijd: 11 jaar oud
Distilleerderij: Benrinnes
Gebotteld door: Hogshead Indie
Categorie: Speyside Single Malt Scotch Whisky
Chill-filtered: Nee
Natuurlijke kleur: Ja
Neus:
Het eerste wat me opvalt in vergelijking met de Linkwood is dat deze dram, ondanks exact hetzelfde ABV, een veel meer ethanolachtige neus heeft. Ik merk duidelijk ethanoltonen op, maar gelukkig wordt het nooit overweldigend. Het valt gewoon op omdat de rest van de neus zo delicaat is. Ik bespeur ook wat lichte suikerspin tonen en wat gekookte appels met poedersuiker en kaneel. En er zijn ook wat rozijnen in de rum. Al met al is het een heerlijke neus, maar je moet er echt induiken om die smaken eruit te halen. Water versterkt de fruitiger elementen van de neus en voegt een scheutje citroen toe aan de gekookte appels van eerder.
Palet:
Net als de Linkwood, brengt het gehemelte veel meer oomph dan de neus deed. Er is gezouten zoethout, vanille en zelfs een beetje passievrucht. Alles is bedekt met een mengsel van melasse en honing, waardoor dit weer een zoete dram is. Hoewel de zoetheid zich manifesteert in een behoorlijk contrast met de Linkwood. Jammer genoeg komen de rumrozijnen niet door in de neus (want dat is een van mijn persoonlijke favoriete noten). Maar het brengt wel veel complexiteit voor een 11-jarige. Ik vang ook wat tonen van witte wijn op, die ik - vanwege de zoetheid - zou vergelijken met een fatsoenlijke (niet te zoete) Moscato d'Asti. En sommige tannines voegen ook een andere, zwaardere dimensie toe aan deze dram. Water zorgt voor een grotere invloed van eikenhout, waardoor het lijkt alsof ik dit uit een houten beker nip. Echte oude school stijl, ik hou ervan!
Afdronk:
Deze dram heeft een middellange afdronk. In het begin is de honing dik, maar als die langzaam verdwijnt, begin ik de appels uit de neus weer op te pikken. In plaats van gezouten zoethout vind ik zoethoutwortel en er is ook een heel lichte toets van zwarte thee. Dit is een afdronk waar je rustig van kunt genieten. Water brengt een beetje tannine in de afdronk die ik eerder niet echt opmerkte. Tannines kunnen gemakkelijk overweldigend worden, maar in dit geval niet, en ik vind dat het wat nuance toevoegt aan de afdronk die ik zeer waardeer.
Conclusie:
In tegenstelling tot de Linkwood, vind ik deze beter met een klein scheutje water. Het brengt de dram echt tot leven voor mij. Voor ongeveer 54 euro is dit nog een fles met een geweldige waarde. Ik was er echter minder van onder de indruk dan van de Linkwood, want deze laat me tevreden achter, maar minder alsof ik net iets unieks heb meegemaakt. Dit zou een perfecte dagelijkse drinker zijn, maar het is geen dram die je uitbrengt om indruk te maken. Dat is tenminste mijn mening. Dat gezegd zijnde, soms wil je alleen maar een goede dagelijkse drinker en voor de prijs waarvoor deze verkrijgbaar is, past dat ook perfect. Wat dat betreft kan ik gerust zeggen dat deze fles bij mij thuis niet lang meegaat.
Waardering:
85/100
Prijs/kwaliteit:
B
Roundup:
Het was een waar genoegen om van deze Hogshead whisky's te kunnen genieten en ik ben Toon zeer dankbaar dat hij mij de monsters ter beschikking heeft gesteld. Ik kan je van harte aanraden om een fles op te halen, en als je ooit een whiskyfestival in Nederland bezoekt, ga dan zeker op zoek naar de Hogshead Imports stand, want zowel Toon's eigen label als de labels die hij vertegenwoordigt zijn meer dan de moeite waard! Ik kijk nu al uit naar woensdag, wanneer ik mag genieten van de volgende twee drams van deze eerste release.
