Ik geef toe dat ik thuis een veel te volle drankkast heb... alleen al voor samples. Aan het begin van mijn whiskyreis kocht ik een heleboel samples, met het idee om ze allemaal te reviewen. Ik kreeg ook een heleboel samples van mijn mede whiskyliefhebbers, want wij delen maar wat graag een drammetje met elkaar. Vandaag ontdekte ik deze Smokehead Terminado op de planken, die ik kreeg van mijn goede vriend Herbert Roenhorst , alweer een tijdje geleden. Hoog tijd voor een review!
Nu moet ik toegeven dat ik deze recensie misschien een beetje op de lange baan heb geschoven omdat deze Smokehead Terminado een tequila cask finish heeft. Een finish die mij over het algemeen niet heel erg kan bekoren. Ik heb nog steeds het gevoel dat een zeer goede Deanston 15 jaar oud is verspild door zo'n vat. Aan de andere kant vond ik de mezcal finish op de Stauning Bastardheerlijk. Dus misschien is er nog hoop voor deze dram?
Smokehead is een van de merken van Ian Macleod, een onafhankelijke bottelaar. En hoewel ik persoonlijk de voorkeur geef aan klassiekere labels, en dit merk me dus minder aanspreekt, moet ik toegeven dat de drank in de fles vaak van prima kwaliteit is. Smokehead bottelt Islay Single Malts en biedt vaak een veel betere prijs-kwaliteitverhouding dan de distilleerderijen zelf. Ik ben misschien geen fan van tequila vaten, maar het werkte goed genoeg op de meest recente Lagavulin Special Release, dus wie weet... wordt dit toch een hit voor mij. Laten we het maar snel gaan ontdekken in de review!
Proefnotities - Smokehead Terminado Tequila Cask Finish
ABV: 43% (86 proof)
Leeftijd: NAS
Distilleerderij: Onbekend
Chill-filtered: Officieel onbekend, maar ik neem aan van wel...
Natuurlijke kleur: Nee
Neus:
Praise be, het is peaty! Ik krijg vooral turfachtige tonen in de neus van deze dram en dat scoor bij mij altijd de nodige punten. Plantaardige tonen van mos vermengen zich met teer en licht verkoolde reepjes rundersteak. Er zijn wat minimale citrustonen die me vaag doen denken aan een tequila of mezcal van goede kwaliteit. Maar als er geen tequila op het label had gestaan weet ik niet of ik daar nu ook op gekomen was. Er zijn ook wat verrassend bloemige tonen in deze dram aanwezig, met rozen in het bijzonder. Al met al een verrassend aangename neus!
Palet:
Golven van zoet en turf stromen over het palet wanneer je van deze dram nipt. Hoewel ik moet toegeven dat hde intensiteit voor m wel een beetje te kort komt. Ik hou van de rosbief, peperkorrels en rokerige tonen die ik hier aantref. Maar de zoetheid is een beetje een teleurstelling. Het doet me een beetje denken aan goedkope limonade, met vleugjes sinaasappel en peer. Het voelt allemaal een beetje dunnetjes aan. Maar misschien komt dat gewoon door het alcoholpercentage, want mijn palet is meer gewend aan whisky's met een hogere percentage. Aan de andere kant... dat probleem had ik niet met de Lagavulin 16.
Afdronk:
Alles wat ik miste in de mond komt naar voren in de afdronk. Wat ik als vrij uniek ervaar, want er zijn niet veel drams die dat effect voor mij hebben gehad. Hier vind ik weelderige hoeveelheden turf, met licht geschroeid vlees, sigarenas, teer, jodium en zoute drop. De lichtere fruitsmaken van het palet zijn zo goed als verdwenen. Jammer genoeg is de afdronk echter vrij kort en laat het je achter met een nogal droog en bitterzoet mondgevoel. Toch was die eerste golf turf oprecht indrukwekkend!
Conclusie:
Ik heb weer een Tequila Cask gevonden die ik lekker vind! Of misschien moet ik zeggen dat ik met plezier van een glaasje geniet. Ik ben niet van plan om een fles te kopen, maar ik accepteer graag nog eens een glas als het me wordt aangeboden. Deze whisky valt voor mij in dezelfde categorie als de Lagavulin 2023 special release. Voor mijn gevoel voegt de finish op Tequila vaten niet veel toe aan deze whisky. Maar als het basisproduct maar goed is, dan vind ik dat prima!